Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/391

Ta strona została przepisana.

Przerwisty, pełen przerw, przepaścisty.

Przeryć, przekopać; przen., przeszukać, przetrząsnąć.

Przerymować, przerobić prozę na wiersz rymowany.

Przerys, kopja przerysowana, zrobiona ołówkiem a. piórem.

Przerysowaćp. Przerysowywać.

Przerysowywać, dok. Przerysować; raz jeszcze rysować, odrysowywać w inny sposób, kopjować rysunek..

Przeryw, przerwanie.

Przerywacz, przyrząd, służący do przerywania działania maszyny, zwłaszcza elektrycznej, i przez przerwanie prądu (fig.).

Przerywać, dok. Przerwać; rwaniem rozdzielać, rozłączać, rozrywać, rwać na części, na sztuki; przedziurawiać, przebijać na wylot, lukę, wyłom w czym czynić uderzeniem, naporem;przen., przeszkadzać czemu, nie dozwalać koń czyć, wstrzymywać działanie czego, ucinać, zawieszać czynność czego, koniec czemu czynić: p. komu mowę, p. układy, obrady, p. komunikację, prąd elektryczny, p. milczenie; przen., przeplatać, przedzielać, urozmaicać; wyrywając to, co za gęsto rosło, przerzedzać; męczyć nadmierną pracą, dźwiganiem: p. konia, wołu, osła; p. ś., rozrywać ś., zrywać ś., pękać, rozpadać ś.; doznawać przerwy, przeszkody, urywać ś., wstrzymywać, ustawać, mieć koniec; być urozmaicanym czym; rwąc, przedostawać ś.; dźwiganiem zbyt wielkich ciężarów a. nadmierną pracą szkodzić swemu zdrowiu, zrywać ś, podźwigać ś.

Przerywany, ulegający przerwom, wykonywany z przestankami.

Przerzadzićp. Przerzedzić.

Przerzedniały, Przerzędły, przerzedzony, rzadszym uczyniony.

Przerzednieć, stać ś. rzadszym, przerzedzić ś.; przen., rozluźnić ś., zwolnieć.

Przerzedzać, dok. Przerzedzić; czynić rzadszym, przetrzebiać;, rozprowadzać, rozbierać, roztwarzać, rozcieńczać; p. ś., rzadszym ś. stawać, ubywać, uszczuplać ś, w liczbie.

Przerznąćp. nied. Przerzynać.

Przerzucać, dok. Przerzucić; rzucać przez co, przez wierzch czego, na drugą stronę czego ciskać; rzucając, przenosić z miejsca na miejsce; przenosić, tranzlokować; p. płaszcz przez ramię = przewieszać; p. w czym, czym = brakować, przebierać, grymasząc, nie mogąc zdecydować ś na wybór, odrzucać to i owo z lekceważeniem; p. książkę, rękopis = pobieżnie zapoznawać ś. z jej treścią, przeglądać prędko, przewracając kartki; p. kogo przez nogę = zdradzać, oszukiwać; wywijać, machać czym na wszystkie strony; szukając czego, przetrząsać, przekładać; nie przyjmować roboty, jako źle wykonanej, odrzucać ją; p. ś., brać ś. do czegoś innego; przechodzić na drugą stronę, do innego stronnictwa, sprzeniewierzać ś. komu, czemu, zdradzać kogo, co; p. ś. w kogo, w co, przemieniać ś., przekształcać ś.

Przerzucićp. nied. Przerzucać.

Przerzut, rzucenie przez co, przerzucenie; przeniesienie ś. choroby z jednej części ciała na drugą, z jednego organu na drugi.

Przerzutek, człowiek niestałych przekonań, często przerzucający ś., odstępca, przeniewierca, apostata.

Przerzutka, mostek, kładka.

Przerzutnica, przyrząd, służący do przerzucania wody a. ciał sypkich z miejsca na miejsce.