Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/418

miarę przymiotu, np.: przyciemny, przytępy, przykwaśny, przyciasny; 3) blizkość względem czego, np.: przyrzeczny, przymiejski, przydrożny, przymorski.

 Przyalpejski, położony w blizkości Alp, podalpejski.

 Przyaresztować, aresztując przytrzymać, areszt nałożyć.

 Przybarwek, obwódka barwna, pojawiająca ś. wokoło przedmiotu, gdy mu ś. dokładnie przyglądamy.

 Przybarwić, przydać koloru, jeszcze nieco ubarwić, przymieszać kolorów.

 Przybawiać, przydawać, dokładać.

 Przybędą, roślina z rodziny witułkowatych.

 Przybić — p. nied. Przybijać.

 Przybiec — p. nied. Przybiegać.

 Przybiednieć, trochę zbiednieć, stracić częściowo majątek; przen., przymizernieć.

 Przybiegać, dok. Przybiec, Przybiegnąć; śpiesznie gdzie biec, zdążać do pewnego oznaczonego miejsca, biegnąc, pędząc, pośpieszać, przybywać, dobiegać.

 Przybiegunowy, położony niedaleko bieguna.

 Przybielać, dok. Przybielić; bielić po wierzchu, nieco bielić.

 Przybierać, dok. Przybrać; brać czegoś więcej dla przyłączenia do tego, co ś. już wzięło, przydawać do wziętego, przyczyniać, dokładać, przykładać; przyozdabiać, przystrajać, upiększać, ubierać; brać na siebie, przyswajać sobie, przywłaszczać coś cudzego; przyswajać, adoptować; opatrywać, zaopatrywać, ekwipować w co; wzbierać, przybywać (o wodzie w rzece a. morzu); napełniać ś., przepełniać czym, wzbierać, nabrzmiewać: piersi mamce przybrały; wzmagać ś., powiększać ś., wzrastać; p. ś., stroić ś., ubierać ś., ozdabiać ś.; ekwipować ś.. zaopatrywać ś., uzbrajać ś. w co; p. minę, pozę, postawę = nastrajać ś., nadawać sobie pozór, srożyć ś.

 Przybieżeć — p. nied. Przybiegać.

 Przybieżny, przyłączający ś. do tego, co poprzednio już było: choroba p-a.

 Przybijacz, który coś przybija; rodzaj młotka.

 Przybijaczka, narzędzie tkackie do tężenia czyli przybijania pasm postawy, płocha.

 Przybijać, dok. Przybić; bijąc umocowywać, utwierdzać, gwoźdźmi przymocowywać; przypierać, przygniatać, przytłukiwać, przyciskać: p. nabój stemplem; w grze w karty: p. kartę = kłaść na nią kartę starszą, zabijać; dobijać targu uderzeniem dłoni o dłoń a. młotkiem o stół podczas licytacji; akompanjować, bijąc w bęben, wtórować na bębnie; p. do lądu, do brzegu = lądować, zawijać do lądu; p. ś., przedostawać ś. ku komu a. czemu, przybywać blizko kogo, czego.

 Przybitka, kłaki do przybijania w broni palnej naboju, aby nie wylatywał z lufy; p. w licytacji = przyznanie kupna więcej dającemu; zabicie karty starszą kartą, przebitka.

 Przybity, zmartwiony, zbolały, przygnębiony, przytłoczony bólem, wstydem i t. p.

 Przybladnąć, trochę zbladnąć.

 Przyblady, bladawy, trochę blady, nadto blady.

 Przyblakły, taki, który trochę przyblakł.

 Przyblaknąć, zblaknąć trochę.

 Przyblanka, blanka poboczna w fortecy.

 Przybliżać, dok. Przybliżyć; bliżej przysuwać, zbliżać do kogo, do czego; podchodzić, przystępować; o lunecie, o teleskopie, o lornetce: pokazywać przedmioty bliż-