Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/422

Ta strona została przepisana.

nieba p-ić = pragnąłbym cię uszczęśliwić; p. ś., nachylać ś., naginać i ś. w pewną stronę a. ku ziemi; przen., skłaniać ś., stosować ś. do czego, iść za czym, godzić ś. na coś, zwłaszcza, gdy czynimy coś z łaski, z dobrej woli, a nie z powinności; p. ś. do czyjejś prośby, do czyjego zdania, życzenia, rady, wniosku i t. p.

Przychylićp. nied. Przychylać.

Przychylnie, przysł., życzliwie, łaskawie.

Przychylność, przyjazne usposobienie, skłonność, życzliwość, dobrotliwość, dobra chęć, łaska, łaskawość, wzgląd, uprzejme, łaskawe traktowanie kogo a. czego.

Przychylny, skłonny, dobrze usposobiony, przyjazny, dobrotliwy, chętny, życzliwy, łaskawy; taki, jakiego sobie ktoś życzy, pożądany, korzystny, dodatni; zgadzający ś., przyzwalający, pochwalający: p. sąd, p-a opinja, p-a odpowiedź.

Przychytry, nieco chytry, zbyt chytry.

Przyciasny, trochę ciasny; zaciasny.

Przyciąćp. nied. Przycinać.

Przyciągacz, człowiek, który przyciąga; przyrząd do przyciągania czego.

Przyciągać, dok. Przyciągnąć; ciągnąc zbliżać do czego, przywlekać, dociągać; przen., zwabiać, przynęcać, ujmować, zniewalać, skłaniać, pociągać ku sobie; przybywać, nadchodzić, nadciągać w pewne miejsce; ściągać, ściskać mocniej: p. pasa, popręgu; p. ś., przyciągać ś. wzajemnie.

Przyciągająco, przysł., w sposób przyciągający, ujmująco.

Przyciągający, skłaniający ku sobie, miły, sympatyczny, powabny, ponętny.

Przyciąganie, dążność ciał do wzajemnego zbliżania ś., jako objaw energji ciążenia powszechnego, magnetyzmu, elektryczności, spójności międzycząsteczkowej, powinowactwa chemicznego i t. p.

Przyciągarka, narzędzie a. przyrząd do. przyciągania przedmiotów oddalonych, liną, łańcuchem i t. p.

Przyciągnąćp. nied. Przyciągać.

Przycichać, dok. Przycichnąć; uciszać ś., milknąć.

Przycichły, który przycichł, zamilkł.

Przycichnąćp. nied. Przycichać.

Przyciecp. nied. Przyciekać.

Przyciekać, dok. Przyciec; przypływać.

Przyciemka, zasłonka, daszek na lampę, umbrelka, abażur.

Przyciemniać, dok. Przyciemnić; czynić ciemnym, ciemniejszym nieco, zaciemniać nieco, przyćmiewać; malować nieco ciemną, czarną barwą: p. obraz, rysunek, p. wąsy; p. lampę = przykręcać, żeby ś. ciemniej paliła; p. ś., stawać ś. nieco ciemniejszym, zaciemniać ś., przyćmiewać ś.

Przyciemny, nieco za ciemny.

Przycieniać, dok. Przycienić; nieco zacieniać, zaćmiewać, przyćmiewać, przyciemniać; zasłaniać, dawać mocniejsze cienie na rysunku, na obrazie.

Przycieniować, dodać cieniów, przycienić (obraz, rysunek).

Przycienki, trochę, zbyt cienki.

Przycieńp. Półcień.

Przycieńczyć, cieńszym trochę uczynić.

Przycier, naczynie browarne do wyrabiania zacieru, kadź na zacier; pierwsze zarobienie z wodą mąki, przeznaczonej na zacier wódki a. piwa.

Przycierać, dok. Przytrzeć; zmniejszać co za pomocą tarcia, piłowania; przen., szybko i gwałtow-