Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/428

głównym; drugorzędny, dodatkowy, uboczny.

 Przygłuchły, taki, który stracił nieco słuch, przygłuchł; przygłuszony, przytłumiony, przyduszony.

 Przygłuchnąć, nieco słuch stracić, stać ś. nieco głuchym, stać ś. mniej głośnym, przytłumić ś., przycichnąć.

 Przygłuchy, trochę głuchy, taki, który nie dosłyszy; trochę przytłumiony, przygłuszony.

 Przygłupi, trochę głupi.

 Przygłupiać, dok. Przygłupić; nieco głupszym robić, ogłupiać.

 Przygłuszać, dok. Przygłuszyć; czynić cichszym, głuszyć nieco, tłumić, przytłumiać; otaczać gęstwiną, tak że rosnąć nie może.

 Przygnać — p. nied. Przygniatać.

 Przygnębiać, dok. Przygnębić; uczuwać ucisk, boleść; uciskać; przyciskać, gnębić, uciemiężać, przygniatać, udręczać.

 Przygnębienie, pognębienie, stan duchowy człowieka przygnębionego, smutek, ucisk, żal.

 Przygniatać, dok. Przygnieść; gniotąc, przyciskać, uciskać, przytłaczać, przyduszać, deptać; przypierać; gniotąc płaszczyć; gnębić, przygnębiać, uciemiężać.

 Przygnić, trochę zgnić.

 Przygnieść — p. nied. Przygniatać.

 Przygoda, to, co ś. komu przytrafia, nadarza, wydarza, przygadza; przypadek, zdarzenie, trafunek, traf, wypadek, wydarzenie; nieszczęście, cios, klęska, bieda; od p-y = na wszelki przypadek, od wszelkiego przypadku, na wypadek, gdyby ś. okazało potrzebnym.

 Przygodnie, przysł., niechcący, nieumyślnie, przypadkiem, pizypadkowo, trafem, trafunkowo.

 Przygodny, dogodny, stosowny, nadarzający ś., nadający ś., przydatny, przypadkowy, trafunkowy, okolicznościowy, chwilowy, niestały.

 Przygodzić się, nied. Przygadzać się; zdać ś. na co, przydać ś. do czego; wydarzyć ś., przytrafić ś.

 Przygoić — p. nied. Przygajać.

 Przygonić — p. nied. Przyganiać.

 Przygorszy, dosyć zły, kiepski, marny, nienajlepszy.

 Przygorzały, spalony po wierzchu, opalony, osmalony, ogorzały; palący, ognisty, pałający, rozogniony; przyswędzony, przydymiony.

 Przygorzeć, spalić ś. z wierzchu, opalić ś; osmalić ś.; przypalić ś., przydymić ś., przyswędzić ś.; przywrzeć do naczynia przy pieczeniu, gotowaniu.

 Przygorzelina, smak, zapach od przypalenia potrawy.

 Przygorzki, nieco gorzki, gorzkawy.

 Przygorzkniały, który stał się nieco gorzkim, zjełczały.

 Przygotować — p. nied. Przygotowywać; przysposobić; ugotować, nagotować więcej czego; p. ś., być gotowym na czas, wyuczyć ś. przed wydaniem lekcji, przed złożeniem egzaminu przysposobić ś. zawczasu, przyszykować ś., ułożyć sobie przedtym, obmyślić, zrobić, aby być gotowym na czas.

 Przygotowanie, przysposobienie, przyrządzenie; przysposobienie; gotowość; mówić bez p-a = improwizując, bez wyuczenia ś. przedtym, bez wprawiania ś.; w lm., rzeczy, przygotowane do czego; zabiegi, starania.

 Przygotowawczy, odnoszący ś. do przygotowania, taki, który przygotowuje; służy do przygotowania, przedwstępny, poprzedniczy: szkoła p-a, studja p-e.

 Przygotowywać, dok. Przygotować; robić, żeby co było gotowe na pewien termin, przysposabiać, szykować, gotowym czynić na co; p. sobie w myśli = układać; p. ko-