Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/431

zabawa; zadowolenie, ukontentowanie, upodobanie.

 Przyjemny, taki, który się podoba, wywołuje wrażenie dodatnie, miły, wdzięczny, sympatyczny, rozkoszny, pociągający, podobający ś., powabny, ponętny.

 Przyjęcie, branie, wzięcie, odebranie, przyjmowanie; wychodzić na czyje p. = na powitanie; p. za syna, za córkę = adoptacja; godziny p-cia u lekarza, u adwokata, w urzędzie = pora, kiedy przyjmuje ś. pacjentów, klijentów, interesantów, suplikantów i t. p.; zebranie towarzyskie z udziałem zaproszonych gości: p. popołudniowe, wieczorne; to, czym ś. przyjmuje, ugaszcza gości, jedzenie i picie dla gości; zastawa stołowa.

 Przyjmować, dok. Przyjąć; brać to, co dają, podają, wręczają, nie odrzucać, nie odmawiać przyjęcia czego; p. ofiarę, podarunek, prośbę, godzić ś. na co, przystawać na co, p. wyzwanie na bitwę, p. warunki przedłożone i t. d; zezwalać na co, potwierdzać, pochwalać co, akceptować; uważać co za rzecz dowiedzioną, nie dopuszczać co do czego żadnych wątpliwości, brać co za podstawę rozumowania; wpuszczać odwiedzającego do swego mieszkania, wychodzić do gości, dopuszczać interesanta, dawać posłuchanie, udzielać audjeneji; ugaszczać kogo u siebie, robić honory domu, podejmować, częstować gościa dla okazania, że ś. mu jest radym; udzielać porad (o adwokatach, lekarzach); zachować ś. tak lub inaczej względem czego, reagować na co w taki lub inny sposób: p. jakąś wiadomość spokojnie, źle, dobrze coś p.; przybierać, przypuszczać, dawać dostęp, dopuszczać: p. do stowarzyszenia, p. do herbu, p. dziecko za swoje = adoptować; brać na przechowanie, brać za swoje, brać do siebie: p. futro na przechowanie, p. bieliznę do prania, ubranie do naprawy, do farby, p. jaką metodę, zasadę; taktykę = zacząć trzymać ś. jej; umawiać ś. z kim, by został na służbie, najmować, godzić: p. kucharza, pannę służącą, guwernera, urzędnika, sekretarza, żołnierza i t. p.; p. służbę, miejsce u kogo = godzić ś. wykonywać pewne obowiązki za umówioną opłatą; przen., poczytywać, uważać: p. co komu za dobre, za złe; mieć sobie co udzielone: p. chrzest, komunję, bierzmowanie, ostatnie sakramenta; p. inną wiarę, katolicyzm, protestantyzm = przechodzić na wiarę: p. poddaństwo = zostawać poddanym; żart., wychodzić na spotkanie czyje, by go pobić, zmusić do cofnięcia ś.: artylerja przyjęła nieprzyjaciela gradem kul; p. ś., będąc przesadzonym w inne mieisce, zakorzeniać ś., zaczynać rość dalej, nie usychać; przen., rozpowszechniać ś., rozwijać ś., rozkrzewiać ś., rozprzestrzeniać ś., aklimatyzować ś.

 Przyjrzeć się — p. nied. Przyglądać się.

 Przyjście, przybycie, nadejście, zbliżenie ś. w czasie a. miejscu.

 Przyjść — p. nied. Przychodzić.

 Przyjuczyć, obładować jukami, przytroczyć juki.

 Przykadek, niewielka kadź, półkadek, stągiew.

 Przykahałek, pomniejszy kahał żydowski.

 Przykanalik, boczny, węższy kanalik.

 Przykapać, dokapać jeszcze, napełniać ś. wskutek kapania.

 Przykarmiać, dawać niemowlęciu a. sysakowi inny jeszcze po, karm prócz mleka matki.

 Przykarpacki, położony w blizkości Karpat.

 Przykaz, rozkaz, nakaz, zakaz,