Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/434

 Przykraczać, dok. Przykroczyć; idąc krokami przybliżać ś., podchodzić.

 Przykradać, dok. Przykraść; więcej jeszcze kraść, kraść raz po raz, powtarzać kradzież, przymnażać kradzieży; p. ś., nadchodzić znienacka, czając ś., podkradać ś.,

 Przykrajać — p. nied. Przykrawać.

 Przykrasa, ozdoba, upiększenie, ubranie; okrasa, omasta.

 Przykrasić — p. Przykraszać.

 Przykraszać, dok. Przykrasić; nieco upiększać, ozdabiać; dodawać do potrawy okrasy, omasty, i okraszać, omaszczać.

 Przykraść — p. Przykradać.

 Przykrawać, dok. Przykroić, Przykrajać; do nakrojonego, krojąc, dodawać; krajać co wedle pewnej miary, formy, fasonu; p. co do czego, przystosowywać, stosować, naginać.

 Przykredytować, dać na kredyt.

 Przykręcać, dok. Przykręcić; przymocowywać kręcąc; krępować, przywiązywać, kręcąc przyciskać; p. lampę, knot u lampy = wkręcając nieco knot, tłumić płomień; przen, p. śrubę = ukrócać, wywierać nacisk, uciskać, zmniejszać swobodę, postępować coraz surowiej.

 Przykrępować, mocno przywiązać, przymocować co do czego sznurem, drutem, klamrą.

 Przykro, przysł., nieprzyjemnie, niemiło, cierpko, markotno, żal: p. na niego patrzeć, p. mi bardzo, p. mi ś. zrobiło; nieprzyjaźnie, nieprzychylnie, szorstko: p. go przyjął; kwaśno, z podełba, chmurnie: p. patrzeć na kogo; stromo, urwisto; prosto z góry, całym pędem, nieszczęśliwie: spaść, upaść p.

 Przykrobrzegi, Przykrobrzeźny, mający urwiste brzegi.

 Przykrochmalić, ukrochmalić jeszcze więcej, zrobić sztywniej,

 Przykroczyć — p. nied. Przykraczać.

 Przykroić — p. nied. Przykrawać.

 Przykrostka, błaha przykrość, drobna nieprzyjemność.

 Przykrość, spadzistość, urwistość; cierpkość, szorstkość; ostrość; niemiłe wrażenie, nieprzyjemność, uczucie przykre, żal, gorycz serca; zmartwienie, smutek, krzywda moralna; to, co jest przykre, co wywołuje przykre uczucie, postępek czyj, wywołujący przykrość, zdarzenie nieprzyjemne, nieprzyjemność.

 Przykrócić — p. nied. Przykracać.

 Przykrótki, nieco zakrótki.

 Przykruszać, dok. Przykruszyć; krusząc, przydawać, dodawać, dosypywać, przydrabiać.

 Przykry, stromy, przepaścisty, spadzisty, urwisty; trudny do przeprawy, do przebycia, uciążliwy, fatalny, ciężki, utrudniający, mozolny: p-a droga, p-e schody; sprawiający przykrość, bolesny, kłopotliwy, smutny, niewesoły: p-e warunki, p-e następstwa; zgryźliwy, dotkliwy, dokuczliwy, ostry, surowy: p-a zima; nieprzyjemny, niemiły, antypatyczny, odpychający, odrażający, wstrętny.

 Przykrycie, przykrywanie, okrywanie, to czym nakrywają: pokrowiec, dera, kołdra, prześcieradło, obrus, serweta, kapa i t. p; wieko, pokrywa, deka, przykrywka: gotować pod p-em; dach domu.

 Przykryć — p. nied. Przykrywać.

 Przykryty, nakryty, okryty, ukryty, zatajony, zamaskowany.

 Przykrywa, Przykrywadło, pokrywa, nakrywa, wieko, deka.

 Przykrywać, dok. Przykryć; kłaść co na jakiej rzeczy dla okrycia jej, okrywać, pokrywać, osłaniać, zakrywać z wierzchu, zasypywać, zarzucać czym po wierzchu, zostawiając środek pustym, przyodziewać, przysłaniać; p. samicę =