Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/451

my-dło, pan-icz; partykuła, zrastająca ś. z wyrazem: np. li, że, to.

 Przyrostkowy, odnoszący ś. do przyrostka.

 Przyróść — p. nied. Przyrastać.

 Przyrośla, roślina z rodziny i przyroślowatych.

 Przyroślowate, rodzina roślin dwuliściennych.

 Przyrośnięty — p. Przyrosły.

 Przyrowek, rowek, przy czym przeprowadzony, rynsztoczek.

 Przyrozwartokątna, bok przylegający do kąta rozwartego figury gieometrycznej.

 Przyrówka, owad dwuskrzydły krótkonogi.

 Przyrównywać, dok. Przyrównać; nieco wyrównywać, wygładzać; zestawiać z sobą dwie osoby, dwa przedmioty a. dwie czynności podobne do siebie; robić porównanie z kimś a. czymś gorszym dla pohańbienia, okazania pogardy i t. p.; p. ś., porównywać siebie z kimś a. czymś.

 Przyrumieniać, dok. Przyrumienić; czynić nieco rumianym, przypiekać; p. ś., rumianym ś. stawać, urumieniać ś. nieco.

 Przyrużować, urużować nieco; p. ś., trochę ś. urużować.

 Przyrychtować, przysposobić, przygotować, przyrządzić.

 Przyrygować, rygując przyszyć.

 Przyrynek, miejsce przy rynku, ulica, granicząca z rynkiem.

 Przyrysować, dodać rysując, dorysować.

 Przyrywać, urywać trochę, kawałek, przykracać.

 Przyrząd, przyrządzanie, przyrządzenie, przygotowanie, przysposobienie; narzędzie, aparat, instrument, machina; przybór, serwis, garnitur.

 Przyrządzać, dok. Przyrządzić; przygotowywać, przysposabiać, narządzać; przyprawiać, fabrykować, preparować.

 Przyrzec — p. nied. Przyrzekać.

 Przyrzecze, przystań na rzece, wybrzeże rzeki.

 Przyrzeczenie, obietnica.

 Przyrzeczny, nadrzeczny.

 Przyrzeczyny (-yn), śluby (zakonne).

 Przyrzekać, dok. Przyrzec; dawać obietnicę, obiecywać uroczyście, obiecując, brać na siebie obowiązek dopełnienia obietnicy, ślubować, przysięgać; ręczyć, gwarantować, zapewniać.

 Przyrznąć — p. nied. Przyrzynać.

 Przyrzucać, dok. Przyrzucić; więcej dorzucać, dodawać, rzucając na wierzch czego, pokrywać czym: p. słówko = powiadać coś jeszcze, powiadać coś od siebie; odsyłać, nie przyjmować czego grymasząc; rzucając co na kogo, co, przykrywać, przywalać, przysypywać; p. ś. okrywać ś. czymś na prędce, zarzucać co na siebie w pośpiechu; o chorobie: udzielać ś., komunikować ś., przyczepiać ś.

 Przyrzut, strzelanie z broni palnej, nie przykładając jej do ramienia i twarzy.

 Przyrzutny, przypadkowy, dodatkowy, przydatkowy, uboczny; o chorobie: epidemiczny, zaraźliwy.

 Przyrzutowy, przyrzutny, zaraźliwy.

 Przyrzynać, dok. Przyrznąć; urzynać przy czym, w pewnym miejscu, blizko czego, ciąć podług miary, urzynać z końca, urzynając, przypasowywać do czego.

 Przysada, wada, przywara, ułomność, brak; przymieszka, przyprawa; domieszka; dodatek, upiększenie, ozdoba; łapka na szkodne zwierzęta: lisy, tchórze, kuny itp.

 Przysadka, przysądzenie, przysądzanie; dosadzenie; p-i, utwory liściowe, z których kątów wyrastają kwiaty, często odmiennego