Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/457

 Przystojnie, przysł., pięknie, urodziwie, przyzwoicie, należycie.

 Przystojnieć, przystojniejszym ś. stawać, ładnieć, pięknieć.

 Przystojność, piękność, uroda; przyzwoitość, dostojność; uczciwość, szlachetność, zacność; właściwe zachowanie ś.

 Przystojny, przyjemnej powierzchowności, ładny, nadobny, urodziwy; wytworny, dystyngowany, przyzwoity, właściwy, odpowiedni, skromny; porządny, uczciwy; należyty; dostatni.

 Przystołek, podnóżek stołka a. tronu.

 Przystosować — p. nied. Przystosowywać.

 Przystosowywać, dok. Przystosować; czynić co zależnym od czego, podobnym do czego, naginać co do czego, stosować, zastosowywać, przypasowywać co do czego, formować co względnie do czego; przyrównywać, porównywać co do czego; p. ś., czynić ś. zależnym od czego, stosować ś., naginać ś. do czego, dostosowywać ś., dopasowywać ś. do czego.

 Przystół, bufet, kontuar.

 Przystrajać, dok. Przystroić; o, zdabiać. ukrajać, upiększać; nastrajać, namawiać, nakłaniać, zachęcać, podbudzać.

 Przystroić — p. nied. Przystrajać.

 Przystrój, przybór, ozdoba potrzebna do stroju.

 Przystrzesze, przydaszek, przedsień.

 Przystrzyc — p. Przystrzygać.

 Przystrzygać, dok. Przystrzyc; trochę ostrzygać, przycinać nożycami, strzygąc przykracać; przen., zmniejszać, uszczuplać; p. uszami = strzyc (o koniu).

 Przystudzać, dok. Przystudzić; nieco ostudzać, ochładzać; pozwalać nieco ostygnąć; oziębiać czyjś zapał, gorliwość.

 Przystukiwać, stukać do taktu, wystukiwać takt, przytupywać.

 Przystygać, dok. Przystygnąć; nieco oziębiać ś., ochładzać ś.; ostygać, zastygając, przylepiać ś., przywierać do czego.

 Przysucha, paseczki mięsa, pozostałe przy połciu słoniny; resztki jadła, przywrzałe do naczynia, w którym ś. gotowało; skwarki słoniny, ususzone przy wędzeniu mięsa.

 Przysunąć — p. nied. Przysuwać.

 Przysurowy, nieco za surowy.

 Przysuszać, dok. Przysuszyć; nieco wysuszać; czynić co przyschłym do czego, przyklejać, przylepiać.

 Przysutkowy, umieszczony przy sutkach.

 Przysuwać, dok. Przysunąć; sunąc, suwając przybliżać, przymykać; przybiec szybko, przypędzić; p. ś., przybliżać ś., przymykać ś. posuwając ś.; przen., przysiadać ś., zbliżać ś., zalecać ś, umizgać ś; wchodzić z kim w stosunek.

 Przyswajacz, człowiek, który co przyswaja, tłómacz, przekładacz.

 Przyswajać, dok. Przyswoić; przywłaszczać sobie, robić swoim; przyjmować co od kogo na własność, swoim czynić; p. utwór cudzoziemski swemu językowi = tłumaczyć, przekładać; p. zwierzę = oswajać; p. roślinę egzotyczną = aklimatyzować; p. dziecko = adoptować; oswajać, poskramiać, obłaskawiać; pokarm przyjęty przemieniać na żywą materję swego ustroju; p. ś., swoim, swojskim ś. stawać, aklimatyzować ś; dawać ś. obłaskawić, oswajać ś., przyzwyczajać ś., stosować ś.

 Przyswędek, ciało przypalone.

 Przyswędzać (się), dok. Przyswędzić (się); przydymiać (ś.), przypalać (ś.).

 Przyswoić — p. nied. Przyswajać.