Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/465

Ta strona została przepisana.

nu, odnawiać coś zaniedbanego, to, co było zapomniane, powoływać nanowo do życia, ustanawiać nanowo; p. komu co, kogo do czego, dopuszczać kogo, przyjmować z powrotem do czego, oddawać mu to, co mu było odebrane: p. komu majątek, władzę, p. kogo do łaski.

Przywrot, roślina z rodziny łomikamieniowatych, dziewięciornik (f.).

Przywrotnik, roślina z rodziny różanych, podrodziny pięciornikowatych (fig.).

Przywrócićp. nied. Przywracać

Przywry, gatunek robaków pasorzytnych, płazińce.

Przywrzećp. nied. Przywierać.

Przywtarzać, dok. Przywtórzyć; przytakiwać, przyświadczać, oświadczać ś. za czymś; powtarzać, wtórować.

Przywtórzyćp. nied. Przywtarzać.

Przywyczka, przyzwyczajenie, nałóg.

Przywykać, dok. Przywyknąć; nawykać, przyzwyczajać ś. do czego, wkładać ś. w co, przyuczać ś. do czego.

Przywykłość, nawyk, nawyknienie, przyzwyczajenie.

Przywykły, przyzwyczajony, nawykły, wdrożony do czego; otrzaskany z czym.

Przywyknąćp. nied. Przywykać.

Przywyknięcie, Przywyknienie, przyzwyczajenie, nawyknienie, nałóg, nawyk.

Przyzba, Przyźba, ława, usypana z gliny, z piasku, z ziemi, wzdłuż zewnętrznej ściany domu.

Przyzbierać, więcej czego nazbierać.

Przyzdabiać (się), dok. Przyzdobić (ś.); przyozdabiać (ś.), przystrajać (ś.).

Przyzębny, Przyzębowy, umieszczony przy zębie.

Przyzielenić, nieco zazielenić.

Przyziemie, Przyziom, najniższe piętro budynku, parter.

Przyziemny, umieszczony przy samej ziemi, niewysoki, karłowaty (o roślinie); punkt p. księżyca — p. Perigeum.

Przyzierać się, dok. Przyjrzeć ś.; przyglądać ś.

Przyziomp. Przyziemie.

Przyziomek, podwalina, fundament.

Przyzłocić, nieco ozłocić.

Przyznaćp. nied. Przyznawać.

Przyznawać, dok. Przyznać; przyświadczając, uznawać co, przyjmować co za słuszne, uważać co za prawdziwe: p. dług = uznawać go za swój własny, p. kogo za swoje własne dziecko; p. komu co, oddawać, co ś. komu należy, oddawać komu sprawiedliwość, uznawać, że ktoś ma do czegoś prawo, przytwierdzać, przyświadczać; uchwalać coś na czyją korzyść: p. komu zapomogę, pożyczkę, stypendjuoi: p. komu lata = ogłaszać go za pełnoletniego przed czasem; p. ś. do kogo, do czego, uznawać za swoje, nie zapierać ś. kogo czego; p. ś. do dzieła, do uczynku, do winy = wyznawać; przyznam ci ś., że.... = mówiąc szczerze.

Przyzostać, p. nied. Przyzostawać.

Przyzostawać, dok. Przyzostać; zostawać w tyle, zatrzymywać ś.

Przyzwaćp. nied. Przyzywać.

Przyzwalać, dok. Przyzwolić; przystawać, pozwalać, godzić ś., zgadzać ś. na co.

Przyzwalający, ten, co przyzwala; w gram., zdanie p., zdanie okolicznościowe, wyrażające ustępstwo, przypuszczalne, ustępcze; spójnik p. = łączący takie zdanie