rodzaj zabawy towarzyskiej dla dzieci z towarzyszeniem śpiewu; ranny p. = człowiek, lubiący wstawać rano; słówko p-iem wyleci, a powróci wołem = plotka rośnie, przechodząc z ust do ust.
Ptaszę, Ptaszątko, małe ptaszka, pisklę.
Ptaszęcy, właściwy ptaszęciu, odnoszący ś. do ptaszęcia.
Ptaszkarnia — p. Ptaszarnia.
Ptasznica, strzelba na ptaki; owad dwuskrzydły poczwarkorodny; forma ż. od Ptasznik.
Ptasznictwo, polowanie na ptaki, myśliwstwo ptaszę, łowienie ptaków; hodowla ptaków, gospodarstwo ptaszę; handel ptakami.
Ptasznik, myśliwiec ptaszy; dozorca ptastwa; hodowca drobiu; handlarz ptaków; olbrzymi pająk czteropłucny (fig.).
Ptaszowieszczba, wieszczenie z przelotu ptaków, auspicje.
Ptaszy — p. Ptasi.
Ptaszyna, ptak mały, godny pożałowania; miły, ukochany ptak.
Ptaszyniec, roślina z rodziny motylkowatych, ptasinóg, ptasia stopa; roztocz pasorzytny, napadający ptastwo domowe — p. Ptaszarnia.
Ptaszynka — p. Ptaszyna; strzelba małego kalibru na ptaki.
Pterodaktylus, gr., przedpotopowy zaginiony gad latający (fig.).
Pterosaurus, gr., jaszczur latający; wielki gad kopalny o szczękach uzębionych, cienkiej długiej szyi i ogonie.
Ptjalina — p. Ptyjalina.
Ptomainy, gr., alkaloidy tworzące ś. jako produkty gnicia ciał białkowych w psującym ś. mięsie, w padlinie, także w przewodzie pokarmowym żywego organizmu w chorobach zakaźnych, silna trucizna organiczna, powodująca t. zw. zatrucie trupie.
Ptru-u-u — p. Prr.
Ptyjalina, gr., ferment, zawarty w ślinie, który działa na pokarmy roślinne, przemieniając nierozpuszczalny krochmal w glukozę, wskutek czego ma wielkie znaczenie w procesie trawienia.
Ptyś, ciastko parzone nadymane.
Publicysta, literat, dziennikarz, piszący w sprawach współczesnych, w kwestjach na dobie, zwłaszcza natury politycznej, społecznej lub ekonomicznej; autor prac z zakresu prawa państwowego.
Publicystyka, działalność publicystów; piśmiennictwo publicystyczne.
Publicznie, łć., jawnie, otwarcie, wobec wszystkich, z wiadomością o wszystkich.
Publiczność, Publika, łć., większe zgromadzenie osób, zebrane w jakim określonym celu (wspólnej zabawy, korzystania z jakiego widowiska i t. p.), widzowie, słuchacze; ogół; prawo p-ści = za przywilejem rządowym.
Publiczny, łć., powszechny, ogólny, tyczący się wszystkich, wspólny wszystkim, otwarty, jawny; dla ogółu przeznaczony; ogród p., zakład p. = ogród, zakład, do którego każdy ma wstęp; testament p. a. urzędowy = ostatnia wola, podyktowana dwom notarjuszom w obecności dwu świadków, a. jednemu notarjuszowi w obecności czterech świadków; dom p. = dom schadzek, dom nierządu; kobieta p-a = nierządnica.
Publika — p. Publiczność.
Publikacja, łć., ogłaszanie, obwieszczanie, wydanie na widok publiczny świeżo wydrukowanego dzieła lub pisma, wydawnictwo.
