ułatwienie w głosach, szczególniej solowo wokalnych, zastosowane do osobistości wykonawców; szkic umowy z zestawieniem głównych punktów; przedwstępne warunki spisane; w rachunkowości: znaczkowanie.
Punktator, łć., uczony hebrajski, ustalający tekst Pisma Św.; pomocnik rzeźbiarski.
Punktować, łć., oznaczać punktami przestrzeń (na papierze, tkaninie, skórze i t. p.), na której ma być wykonana jaka czynność; znaczyć punktami kierunek ściegów a. linji, które mają być wykonane; wogóle robić kropki, stawiać punkty.
Punktowanie, łć., metoda niektórych hodowców oznaczania liczbami pewnych cech zewnętrznych zwierząt przy ocenianiu ich przydatności do pewnych celów; w językach wschodnich stawianie punktów czyli znaków, zastępujących samogłoski.
Punktualnie, przysł., ściśle, akuratnie co do zachowania terminu.
Punktualność, łć., drobiazgowa dokładność, stawienie ś. lub wykonanie czego na czas ściśle oznaczony, ścisłość.
Punktualny, łć., skrupulatny, co do terminu akuratny; lubiący punktualność.
Punktura, łć., w maszynie drukarskiej: dwa sztyfty, służące do równego nakładania papieru — p. Punkcja.
Puntalik, Puntał — p. Pontalik.
Pupa, Pupcia, dziec., tyłek, zadek.
Pupek, pępek.
Pupil, łć., wychowaniec, pozostający pod opieką,
Pupilarny, łć., odnoszący ś. do sierot i nieletnich.
Pupilka, łć., wychowanka.
Pupka, lalka, poczwarka owadu.
Pur, miara zbożowa, zawierająca 24 garnce.
Purchać, rechtać, chrząkać.
Purchatnica, grzyb z gatunku śluzowców.
Purchaty, gąbczasty, dziurkowaty.
Purchawiec — p. Pumeks.
Purchawka, roślina z gromady grzybów, z rodziny purchawkowatych, bedłka kulkowa (fig.), nadęty pyszałek; zarozumialec; człowiek stary; strupieszały, stary grzyb, próchno.
Purchawkowaty, z kształtu zbliżony do purchawki, kulisty, baniasty; p-e rośliny = rodzina grzybów właściwych.
Purée, fr., (piure) warzywa lub owoce rozgotowane na gęsto i przetarte przez durszlak.
Purgacja, łć., przeczyszczenie, rozwolnienie; oczyszczenie ś. z zarzutu, usprawiedliwienie.
Purgans, łć., rozwolnienie, przeczyszczenie kiszek, lekarstwo przeczyszczające.
Purgatorium, łć., czyściec.
Purgatywny, fr., przeczyszczający, rozwalniający.
Purgen, łć., preparat leczniczy przeczyszczający.
Purgować, łć., przeczyszczać, sprawiać rozwolnienie; brać na przeczyszczenie.
Purpura, łć., barwnik, dostarczany przez pewien rodzaj mięczaków śródziemnomorskich, barwa jasno-czerwona, szkarłat; p. wzrokowa: barwnik, znajdujący ś. w siatkówce oka; przen., płaszcz monarszy szkarłatny; wysokie dostojeństwo, godność królewska lub kardynalska.
Purpurat, łć., dostojnik kościoła, kardynał.
Purpurorodny, w purpurze urodzony, syn monarchy.
Purpurować, łć., barwić na szkarłat, przyozdabiać w purpurę.
