ze mnie; kto p-a, nie błądzi = pytać ś. nigdy nie zawadzi; p. ucznia a. uczennicę = wyrywać do lekcji; nie p-aj czego = nie spodziewaj ś., nie szukaj, nie żądaj; troszczyć ś. o co, dbać o co, wiele sobie z czego robić, zwracać na co uwagę, zważać na kogo, na co.
Pytająco, przysł. w pytający sposób.
Pytajnik, w gram., znak zapytania (?).
Pytanie, dopytywanie ś. o co, informowanie ś o czym, dowiadywanie ś. o co; zdanie pytające, frazes pytający; wątpliwość, niepewność, kwestja; zadanie do rozwiązania; zagadnienie, które profesor rzuca uczniowi a. studentowi dla przekonania ś., czy umie przedmiot; p. na egzaminie = kartka z wypisanym numerem zagadnienia, na które egzaminowany musi odpowiedzieć; p. retoryczne = zwrot mowy, polegający na tym, że mówiący niby ś. o coś pyta, nie dlatego, żeby nie wiedział, ale dla obudzenia ciekawości czytelnika lub słuchacza; to wielkie p.! = niewiadomo jeszcze, jak to będzie; p.! = ma się rozumieć.
Pytel, nm., worek muślinowy ruchomy w młynie, przez który przesiewa ś. mąka zmielona (f.); przez p. co przepuścić = szybko, pośpiesznie zrobić; język na p. puścić = rozgadać ś.; ma język, jak p. = wygadany.
Pytja, gr., kapłanka w świątyni Apollina w Delfach, z której słów, wygłaszanych w odurzeniu, i kapłani układali przepowiednie przyszłości.
Pytka, zdr. od Pyta; ogon koński, porośnięty rzadkim włosieniem; wziąć na p-i = na śledztwo, męki, tortury; przesłuchiwanie, indagacja, śledztwo.
Pytlować, nm., przepuszczać przez pytel: p. mąkę; przen., p. językiem = dużo gadać, trajkotać, gębować.
Pytlowany, przepuszczony przez pytel: mąka p-a.
Pytlowiec, nm, chleb pytlowy.
Pytlownia, Pytlarnia, nm., oddział w młynie, gdzie pytluje ś. mąka.
Pytlowy, nm., odnoszący ś. do pytla, przyrządzony za pomocą pytla: mąka p-a = przepuszczana przez pytel; chleb p. = wypieczony z mąki pytlowanej.
Pyton, gr., olbrzymi wąż niejadowity (4 do 9 metrów długi, zależnie od gatunku), z rodziny dusicieli (fig.); w mitol., bajeczny wąż potworny, zabity przez Apollina, zwanego stąd Pytyjskim.
Pytonissa, gr., wieszczbiarka, wróżka.
Pytyjskie igrzyska, inaczej Delfickie igrzyska, odbywały ś. w Grecji co cztery lata na cześć boga Apollina.
Pyza, rodzaj leguminy, budyń; w lm., p-y, kluski; twarz tłusta, pucołowata; człowiek o pucołowatej twarzy, puca.
Pyzaty, tłusty, pucołowaty.
