Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/487

Ta strona została skorygowana.

urząd tytularny w Rosji, w Niemczech: r. kolegjalny, rzeczywisty r., tajny r., r. stanu; grzeczny sposób, tytułowania urzędników.

Radcostwo, Radcowstwo, Radzcostwo, urząd, zajęcie radcy; radca z żoną.

Radczyni, kobieta, która radzi, doradczyni; żona radcy.

Radełko, zdr. od Radło.

Radjacja, łć., promieniowanie.

Radjator, łć., piec w kształcie rury, złożonej jakby z ogniw, ogrzewany parą a. wodą gorącą (fig.).

Radjoaktywny, łć., posiadający własności promieniotwórcze; r-e ciała = pierwiastki a. związki chemiczne, posiadające zdolność wydzielania światła bez widocznego ubytku swej masy.

Radjoaktywność, łć., własność niektórych ciał wydzielania z siebie promieni świetlnych bez ubytku na wadze, promieniotwórczość.

Radjofon, łć.p. Fotofon.

Radjofonja, łć., przesyłanie dźwięków za pomocą światła.

Radjografja, łć., fotografowanie przedmiotów niewidzialnych za pomocą promieni Roentgena.

Radjogram, łć., zdjęcie fotograficzne, otrzymane za pomocą radjografji; depesza, otrzymana za pomocą telegrafu Marconiego.

Radjolarje, łć., mikroskopijne, drobne żyjątka, z typu pierwotniaków, posiadające szkielet krzemionkowy, złożony z igieł, rochodzących ś. promienisto a. tworzących kulę kratkową (fig.).

Radjolit, łć., skamieniała muszla kopalna zwierzęcia promienistego.

Radjometr, łć., przyrządzik fizyczny w postaci lekkiego wiatraczka, z poczernionemi z jednej strony skrzydełkami, obracającego ś. pod wpływem promieni ciepła lub światła, całość mieści się w kuli szklanej z powietrzem rozrzedzonym (fig.).

Radjoskopja, łć.p. Radjografja.

Radjotelegrafja, łć., telegrafja bez drutu.

Radjoterapja, łć., leczenie za pomocą promieni Roentgena.

Radius, łć., promień; r. vector = promień wodzący, odległość punktu ruchomego, zakreślającego linję krzywą (stałą lub zmienną) od punktu stałego, będącego ogniskiem tej krzywej.

Radlanka, radlenie, oranie, orka; pole przeorane.

Radlica u pługa, żelazo do radlenia ziemi, krój.

Radlić, przeorywać w poprzek ziemię zaoraną pługiem, odwracać rolę zaoraną.

Radlina, skiba, odkrajana radłem.

Radło, narzędzie rolnicze do poprzecznego odwracania zaoranej ziemi, dla spulchnienia jej (fig.).

Rad-nierad, chcąc nie chcąc, pomimo chęci, wbrew woli.

Radny, należący do rady; dobrze radzący; umiejący sobie radzić, obrotny, przemyślny; dom r. = ratusz; pan r. = zasiadający w radzie; radca, członek rady.

Rado, przyjemnie, radośnie; wesoło.

Radosny, wzbudzający radość; pełen radości, wesoły, promieniejący radością.

Radostka, zdr. od Radość; roślina z rodziny złożonych, słomiany kwiat, kocanki.