Rafla, nm., sieć rybacka w kształcie walca z obu końców otwarta; rodzaj grzebienia do obrywania główek lnu, dzierzglica.
Rafować, nm., przesiewać przez rafę, czyli arfę.
Rafreszyser, fr., przyrządzik do rozpylania płynu, rozpylacz.
Raiciel, ten, co rai, stręczyciel.
Raić, radzić, obradować, dyskutować; stręczyć, nastręczać, swatać.
Raiffeisena spółki, rozpowszechnione w Niemczech spółki urządzające kasy pożyczkowo-wkładowe, kasy oszczędnościowe groszowe, wspólne zakupy produktów, sprzedaż wyrobów stowarzyszonych (od nazwiska założyciela Raiffeisena 1818 — 1888).
Raik, zdr. od Raj.
Raj, ogród rozkoszy, w którym Bóg osadził Adama i Ewę; r. a. r. ziemski = miejsce niezmiernie przyjemne, rozkoszne, wesołe; miejsce pobytu dusz sprawiedliwych po śmierci, niebo, królestwo niebieskie; ptasi r. = miejsce gęsto zadrzewione, gdzie chętnie przebywają ptaki; jest mi, jak w r-u = rozkosznie, przyjemnie, wygodnie; radaby dusza do r-u, ale grzechy nie puszczają = człowiek chciałby coś posiąść, ale nie ma możności, nie jest godzien.
Raja, Rajasy, arab., niemahometańscy poddani w Turcji.
Rajbor, nm., świder.
Rajbować, nm., szorować, trzeć; tynkować.
Rajca, członek rady miejskiej, radca.
Rajcować, gadać dużo i rezolutnie, rezonować; rozmawiać z ożywieniem, rozprawiać.
Rajek, starosta weselny, swat.
Rajfur, nm., stręczyciel nierządu.
Rajfurować, nm., stręczyć (o nierządzie).
Rajgras, nm., rodzaj trawy, służącej do tworzenia trawników ogrodowych i obsiewania łąk, dającej wyborną paszę zieloną i suchą (fig.).
Rajówka, roślina z rodziny imbierowatych.
Rajsbret, nm., deska, na której przytwierdza ś. papier do rysowania
Rajscajg, nm., zbiór narzędzi do wykonywania rysunków, umieszczony w puzderku z odpowiedniemi wgłębieniami; samo to puzderko.
Rajsfeder, nm., obsadka do kredki rysunkowej.
Rajski, odnoszący ś. do raju, taki jak w raju; miły, rozkoszny, zachwycający, uroczy; r-e drzewko = choinka na Boże Narodzenie; r-e drzewo = roślina z rodziny ślepodrzewu; r-e jabłko = gatunek jabłka; ptak r — p. Ptak.
Rajszula, nm. — p. Rajtszula.
Rajszyna, nm., cienka giętka linka z poprzeczką przy rajzbrecie.
Rajtar, nm., żołnierz ciężkiej kawalerji, odziany w kirys.
Rajtarja, nm., ciężka kawalerja.
Rajtarka, nm., kurtka rajtarska.
Rajtarstwo, nm., grabież, łupiestwo — p. Rajtarja.
Rajtfrak, Rejtfrak, nm., frak do jazdy konnej.
Rajtrok, nm., długi surdut, z tyłu rozcięty, do jazdy konnej.
Rajtszula, nm., ujeżdżalnia, maneż; wielka, niezgrabna izba.
Rajtuzy, nm., szerokie spodnie do jazdy konnej, hajdawery.
Rajza, nm., wędrówka czeladzi rzemieślniczej.
