Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/491

Ta strona została przepisana.

nych czcionek pod prasą; pas malowany prostokątny, obejmujący ścianę; wartoby go w r-y oprawie = żart., człowiek przystojny, ale niezdatny do niczego, malowana piękność.

Ramadan, Ramazan, arab., miesiąc wielkiego postu u mahometan, dziewiąty w kalendarzu arabskim.

Rambury, fr., gatunek dużych jabłek.

Rameczka, mała rama.

Ramiarz, rzemieślnik, wyrabiający ramy; oprawiający obrazy, lustra i t. p.

Ramiączko, małe ramię, ramię u dziecka; część bielizny a. ubrania, przypadająca na ramię; szelka, przez ramię przechodząca u fartucha; w lm., r-a, przyrząd drewniany do rozwieszania ubrania, zwłaszcza męskiego, gdy ś. je wiesza w szafie (fig.).

Ramienica, roślina z gromady wodorostów (fig.); w lm., nazwa roślin, stanowiących klasę wodorostów.

Ramienionogi, gromada mięczaków.

Ramienisty, mający ramiona; opatrzony szerokiemi ramionami, barczysty.

Ramienny, odnoszący ś. do ramienia, barkowy.

Ramię, staw, łączący łopatkę z barkiem, wraz z mięśniem go otaczającym (2 fig.); prawica, ręka, dłoń; odnoga, skrzydło, rozgałęzienie, boki; przen., opieka, władza, moc; protekcja; w geom., r. kąta, trójkąta = jedna z linji, składających je; w mechan., r. drąga = część drąga od punktu podparcia do punktu zawieszenia ciężaru; wzruszać na co r-onami = dziwić ś. z lekceważeniem, powątpiewać, zżymać ś.; iść z kim r. przy r-eniu = razem, wspólnie, do jednego celu; nosić płaszcz na dwu r-onach = być dwulicowym, obłudnym; mieć duszę na r-eniu = bać ś., lękać ś.; występować z czyjego r-enia = w czyim imieniu; na r. broń! = komenda wojskowa; lewe, prawe r. naprzód! = komenda, nakazująca marsz z zawróceniem na lewo, na prawo.

Ramifikacja, łć., rozgałęzienie.

Ramionko, zdr. od Ramię.

Ramka, zdr. od Rama; tylko go w r-i oprawić = piękny, ale nieużyteczny.

Ramkarzp. Ramiarz.

Ramol, Ramolcio, fr., człowiek przeżyty, niedołężny ze starości, o podupadłym zdrowiu, przytępionej sprawności umysłu.

Ramota, gr., pismo urzędowe, dokument, dyplom, akt spisany; lichy utwór literacki; humoreska.

Ramotka, gr., mały utwór humorystyczny, humoreska.

Ramotkarz, gr., autor ramotek.

Ramować, osadzać w ramę, rozpinać na ramach.

Rampa, fr., poręcz, balustrada schodów; rząd lamp u brzegu sceny w teatrze; spadzistość, podjazd; pomost do ładowania towarów do wagonów i z wagonów (fig.).

Ramponowany, fr., uszkodzony (towar).

Ramsz, nm., rodzaj gry w karty, w której przegrywa ten, kto ma więcej oczek; reszta nieużyteczna; towary wysortowane.

Ramtuch, nm., rodzaj szala kobiet wiejskich.