Refakcja, łć., strącenie z należności z powodu uszkodzenia dostarczonych towarów; inaczej: fusti.
Refekcja, łć., odżywianie się.
Refektarz, Refektorjum, łć., sala jadalna w klasztorze, w seminarjach duchownych; miejsce zebrań i narad zakonnych (fig.).
Refektarzyk, łć. zdr. od Refektarz; skrzynka ze śniadaniem myśliwskim na polowanie.
Referat, łć., piśmienne sprawozdanie; piśmienne opracowanie jakiego interesu lub sprawy.
Referencja, łć., świadectwo, rekomendacja, powołanie ś. na kogo; udzielenie wiadomości o kim.
Referendarja, Referendarstwo, łć., urząd referendarza.
Referendarjusz, łć., prawnik początkujący.
Referendarstwo, łć. — p. Referendarja; referendarz z żoną.
Referendarz, łć., w dawnej Polsce urzędnik, który odbierał wszelkie skargi i prośby na piśmie i zdawał z nich sprawę kanclerzowi, miał też prawo sądzić i wyrokować w niektórych sprawach; w Niemczech młody prawnik między pierwszym a drugim egzaminem państwowym.
Referendum, łć., odrzucenie propozycji; prawo odwołania ś. do narodu.
Referent, łć., opracowujący piśmiennie jaką sprawę: przedstawiający sprawę; urzędnik, odrabiający referaty.
Referować, łć., układać, sporządzać referaty, odrabiać urzędowe papiery; r. przysięgę = odmówić przysięgi i żądać jej od strony przeciwnej.
Refet, fr., gra nierozegrana.
Refleks, łć., odblask; odbicie ś. światła, głosu; odruch nieświadomy.
Refleksja, łć., zastanowienie, rozważanie, wzgląd; odbicie promieni światła, głosu.
Refleksowy, łć., odruchowy, mimowolny; spowodowany odbiciem światła.
Refleksyjny, łć., zastanawiający ś., rozważny.
Reflektant, łć., przedsiębiorący starania, liczący na coś, na udanie ś., współubiegający ś. o proponowany interes, zajęcie, posadę.
Reflektor, łć., wklęsłe zwierciadło, zwykle metalowe, w które zaopatruje ś. latarnie powozów, lokomotyw, sygnałów i t. p., aby skierować ich światło w jedną tylko stronę (fig.); teleskop zwierciadłowy, posiadający zwierciadło ruchome wklęsłe, zamiast soczewki przedmiotowej, dający obrazy przez odbicie (refleksję) promieni światła (fig.).
Reflektować, łć., wziąć pod uwagę, mieć coś na celu; robić o co starania; zgadzać ś. na co; przywodzić kogo do rozwagi, do zastanowienia ś.; odbijać promienie światła; r. ś., orjentować ś.; spostrzegać błędność dotychczasowego postępowania i przedsiębrać zmianę.
Reforma, łć., przeprowadzenie zmian na lepsze, wprowadzenie ulepszeń; przekształcenie na drodze legalnej jakich urządzeń, stosunków, instytucji społecznych; poprawa.
Reformacja, łć., wielki ruch religijny w XVI w., spowodowany przez Lutra, który wystąpił przeciw dogmatom, instytucjom i obrzędom Kościoła katolickiego, skut-
