Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/508

od władzy niższej do wyższej; prawo poszukiwania należności wekslowej na indosancie wekslu.

 Rekuza, łć., odmowa, odprawa dana przez pannę starającemu ś. o jej rękę; odkosz; cofnięcie.

 Rekuzować, łć., odmawiać, dawać odmowę, odprawę, nie przychylić ś. do żądania.

 Rekwialny, łć., żałobny, zaduszny.

 Rekwirent, łć., badający, śledzący; urzędnik śledczy.

 Rekwirować, łć., wymagać, zażądać urzędownie.

 Rekwizycja, łć., żądanie jednej władzy od drugiej udzielenia pomocy lub poparcia; wezwanie od jednego sądu, aby inny coś załatwił; zażądanie od mieszkańców nieprzyjacielskiego kraju, aby dostarczyli wojsku środków żywności i potrzeb wojskowych.

 Rekwizycjonalny, łć., dotyczący rekwizycji.

 Rekwizytor, łć., dostarczający teatrowi urządzeń scenicznych; nadzorca, przełożony nad składem rekwizytów teatralnych.

 Rekwizytorjum, łć., oskarżenie, akt oskarżający, przemowa oskarżająca.

 Rekwizytornia, łć., skład rekwizytów teatralnych.

 Rekwizyty, łć., ogół przedmiotów potrzebnych do wykonania jakiej czynności, służących do jakiego celu; przedmioty potrzebne do wystawienia sztuki na scenie teatralnej (oprócz dekoracji i kostjumów).

 Rekwjem (requiem), łć., pierwsze słowo, od którego zaczyna ś. wstęp do Mszy żałobnej; śpiew i muzyka do Mszy żałobnej; r. zaśpiewać komu = pochować go.

 Relacja, zdanie sprawy; raport; stosunek, związek wzajemny osób lub rzeczy.

 Relacjonować, łć., zdawać sprawę, robić sprawozdanie, donosić.

 Relacyjny, łć., odnoszący ś. do relacji; r-y sąd = w dawnej Polsce: sąd, na którym król z senatorami zasiadał, a referendarz zdawał relację ze sprawy; r. sejmik = odbywany po sejmie, sejmik prowincjonalny, na którym poseł zdawał relację z tego, co zaszło na sejmie.

 Relaksacja, łć., rozprzężenie, ubezwładnienie tkanek; zwątlenie; zwolnienie, ulga.

 Relapsus, łć., recydywa; odszczepieństwo; popadający powtórnie (w herezję).

 Relata, łć., wieści; r. ref ero = powtarzam, co słyszałem (wyrażenie, używane dla zrzucenia z siebie odpowiedzialności za wiarogodność opowiadanych szczegółów).

 Relatować, łć., zdawać relację, wzmiankować, wspominać, przytaczać co.

 Relatywny, łć., będący w związku z czym, odnośny, względny.

 Relegacja, łć., usunięcie, wydalenie, zwłaszcza ucznia ze szkoły, studenta z uniwersytetu.

 Relegować, łć., wydalać, usuwać ucznia ze szkoły, wyganiać; banitować.

 Relewa, fr., wyciąg, spis, obrachowanie.

 Relewacja, łć., ulżenie, ułatwienie; uwolnienie.

 Relicytacja, łć., powtórna licytacja z powodu niedotrzymania warunków pierwszej licytacji.

 Religijność, łć., pobożność, bogobojność, chętne posłuszeństwo nakazom religji.

 Religijny, łć., tyczący ś. religji; przejęty religijnością, bogobojny, pobożny; przen., r-a cześć = uszanowanie jakby dla osoby świętej a. dla rzeczy świętej; walki r-ne = wyznaniowe.

 Religja, łć., wiara w Boga i cześć Mu oddawana oraz przywiązane