do niej obrzędy; zasady wiary i moralności; wyznanie, Kościół; r. naturalna = wiara w Boga, wynikająca z pobudek serca i rozumu, nie oparta na dogmatach żadnego wyznania i głównie dążąca do osiągnięcia jak najwyższej moralności.
Religjament, łć., spójnia, łącznik.
Religjant, łć., zachowujący ściśle zasady religji i przepisy Kościoła.
Religjantyzm, łć. — p. Bigoterja — p. Dewocja.
Relikwat, łć., pozostałość, reszta (jakiej należności, długu).
Relikwiarz, łć., skrzyneczka, puszka, zawierająca relikwje Świętych (fig.).
Relikwiarzyk, łć., mały relikwiarz.
Relikwje, łć., szczątki ciał Świętych oraz rzeczy, używanych przez Świętych; świętość; przen., droga sercu pamiątka.
Reljef, fr., robota wypukła, płaskorzeźba; bryłowate odstawanie od tła przedmiotów w obrazie; przen., uwypuklanie ś. jakich cech wskutek zestawienia z przeciwnemi cechami, wskutek kontrastu.
Relokacja, łć., poddzierżawienie lokalu; przedłużenie kontraktu dzierżawy.
Rels, częściej w lm. r-y, ang. szyna kolei żelaznej.
Reluicja, łć., odkupienie przez właściciela posiadłości, oddanej wierzycielom.
Reluicyjny, łć., odnoszący ś. do reluicji; r-e prawo = prawo wykupu (zastawu).
Remanacja, łć., odpływ zwrotny.
Remanent, łć., pozostałość kasy; zapas w kapitale, w towarze lub zbożu; zaległość podatkowa.
Remanifestować, łć., odpowiadać na manifest manifestem, protestować, zastrzegać ś.
Remarka, fr., uwaga, notatka.
Rembrantowskie oświetlenie = efekty światłocienia, odznaczające ś. silnemi kontrastami świateł i cieni.
Rembursować, fr., pokryć, zaspokoić rachunek, zwrócić wyłożone pieniądze; zapłacić należność.
Remedjum, łć., lekarstwo, lek, środek zaradczy; prawem dozwolony i brak na wadze (lub próbie) monet; złotych i srebrnych; tolerancja.
Remessa, fr. — p. Rimessa.
Remingtona maszyna, służąca do pisania za pomocą naciskania odpowiednich guziczków z literami.
Reminiscencja, łć., wspomnienie; zapamiętane szczegóły odległych rzeczy, zdarzeń; w literat. i muz., ustępy, spotkane już gdzieindziej; bezwiedny plagjat wskutek oczytania i osłuchania.
Remis fr., (remi), w grze w karty: równa liczba oczek (przegrana dla ponitera); zrzeczenie się gry przez partnera, gdy na niego kolej przyjdzie, z powodu złej karty; w grze w szachy, warcaby: part ja nierozegrana; dozwolone, przedłużenie terminu wypłaty; i zwolnienie z długu; odłożenie sprawy na inne posiedzenie.
Remisa, łć., akt, spisany w sądzie pokoju, gdy strony nie chcą ś. pojednać i obierają drogę sądową.
Remisja, łć., odłożenie sprawy na inne posiedzenie.
Remisjer, fr., na giełdzie pośrednik, który zlecenia swoje powierza do wykonania agientowi urzędowemu; giełdziarz, zachęcający osoby prywatne do operacji giełdowych spekulacyjnych.
Remisować karę, stawiać płatkę, gdy grający zrzeka ś. gry z powodu złej karty.
Remispass, nm., pozwolenie piśmienne odebrania towarów, sprowadzanych z zagranicy.
