Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/512

 Reorganizator, łć., ten, który reorganizuje, reformator.

 Reorganizować, łć., dokonywać reorganizacji, urządzać inaczej niż było, przekształcać, reformować (jakie urządzenie społeczne, biurowe).

 Reostat, gr., przyrząd do zwiększania lub zmniejszania siły i napięcia prądu elektrycznego, do regulowania prądu, bez zamknięcia obwodu.

 Reotom, gr., przyrząd do szybkiego przerywania prądu galwanicznego.

 Reotropizm, gr., ruch rośliny, zbliżający ją a. jej część jaką do wody i wogóle do roztworów odżywczych.

 Reparacja, Reperacja, łć., naprawa, poprawienie.

 Reparować, Reperować, łć., naprawiać.

 Repartycja, łć., rozdział, rozłożenie w odpowiednim stosunku podatków, opłat, wydatków, wpływów, zysków.

 Repartycyjny, łć., odnoszący ś. do repartycji; podatek r. = wyznaczenie ogólnej ilości podatku, przypadającej na pewną prowincję, okrąg, gminę i t. p.

 Repatrjować, łć. — p. Repatrjować.

 Repentyment, łć., żal, skrucha.

 Reperacja, łć. — p. Reparacja.

 Reperkusja, łć., w muz, odbijanie ś. tonów w fortepianie i nowszych melodykonach; skupienie powtórzeń tematu przy końcu fugi.

 Reperować, łć. — p. Reparować.

 Repertorjum, łć., skorowidz, wykaz; księga do wpisywania interesów i aktów, które mają być sporządzone.

 Repertuar, fr., spis sztuk, przeznaczonych iio odegrania w teatrze; spis ról, do których odegrania lub odśpiewania artysta jest przygotowany.

 Repetent, łć., pomocnik profesora, powtarzający z uczniami przedmioty wykładane; w Galicji uczeń, zostający na drugi rok w tej samej klasie.

 Repetitorium, łć., lekcja, podczas której profesor każe słuchaczom powtarzać to, co im wyłożył; książka zawierająca w skróceniu wykłady szkolne.

 Repetjer, nm., zegarek kieszonkowy, bijący za pociśnięciem sprężyny.

 Repetjerowa broń = nazwa gatunków ręcznej broni palnej, nabijanej jednocześnie pewną liczbą nabojów (do 16 sztuk), które w danej chwili mogą być w szybkim tempie kolejno wystrzelane; inaczej: magazynka, magazynówka, broń magazynowa.

 Repetować, łć., powtarzać; żart., jeść z apetytem i obficie; w Galicji: pozostawać drugi rok w tej samej klasie szkoły.

 Repetycja, łć., powtórzenie, próba sztuki teatralnej, koncertu, baletu i t. p.

 Repetytor, łć., korepetytor.

 Repik, fr., w grze w karty, zw. rumel-pikieta, wszystkie ośm kart jednego koloru w ręku jednego gracza.

 Replantacja, łć., zębów = operacja dentystyczna, polegająca na wstawieniu zęba świeżo wyrwanego w jamę zębową napowrót, praktykowana w niektórych cierpieniach zębów.

 Replika, łć., odpowiedź powoda na obronę pozwanego; odpowiedź ustna a. piśmienna na zaczepkę, na zarzuty; w muz., powtórzenie melodji; w gwarze teatralnej: ostatnie słowa aktora, po których mówić ma aktor następujący.

 Replikować, łć., podawać replikę; odpowiedzieć na skargę; odpowiadać ustnie albo piśmiennie na zarzuty.