ny na usta, aby ochronić płuca od wdychania kurzu, złych wyziewów i mroźnego powietrza (fig.).
Respiro, wł., w kupiectwie zezwolenie na zwłokę w wypłacie, przedłużenie terminu.
Respondować, Responsować, łć., odpowiadać, odpisywać.
Respons, odpowiedź, odpis.
Responsorja, łć., w kościele: śpiewane odpowiedzi ludu lub chóru na śpiew kapłana.
Respublika, łć. — p. Republika.
Ressentyment, fr., uraza, żal.
Restabilicja, łć., przywrócenie czci.
Restancja, łć., zaległość, pozostałość dłużna.
Restanty, łć., należności, o które ś. nie upominano; papiery publiczne wylosowane, a nie zrealizowane.
Restauracja, łć., odbudowanie, odnowienie, naprawa, przywrócenie do poprzedniego stanu; w polityce: przywrócenie na tron wyrugowanej przez rewolucję dynastji, zwłaszcza powrót Burbonów na tron francuski po upadku Napoleona I i czas ich panowania; zakład jadłodajny, jadłodajnia.
Restauracyjny, łć., odnoszący ś. do restauracji.
Restaurator, łć., artysta, zajmujący ś. odnawianiem dzieł sztuki; właściciel jadłodajni.
Restauratorka, łć., kobieta, restaurująca co, odnowicielka; właścicielka restauracji; żona restauratora.
Restaurować; łć., odnawiać, naprawiać, odświeżać, wzmacniać, ulepszać.
Restrykcja, łć., ograniczenie, zastrzeżenie; myśl wsteczna; chwilowe zawieszenie zobowiązań; wykręty, wybiegi.
Restytucja, łć., oddanie, przywrócenie, zwrot rzeczy posiadanej nieprawnie; przywrócenie do poprzedniego stanu; odtworzenie, odrysowanie według pozostałych szczątków i opisu; w prawie: uzyskanie pozwolenia sądowego na przedsięwzięcie zaniedbanej w swoim czasie czynności procesowej.
Restytuować, łć., przywracać do pierwotnego stanu, zwracać; oddawać prawemu właścicielowi.
Restytutor, łć., ten, co restytuuje, przywraca.
Resurs, fr., sposób ratowania ś., środek ratunku, ucieczka; środek pomocniczy materjalny, zasób.
Resursa, fr., stowarzyszenie, mające na celu zabawę i posiadające własny lokal zwany także r-są.
Resuscytować, łć., ponawiać, wznawiać, wzbudzać nanowo.
Resygnować, łć., rozpieczętować.
Reszka, strona monety, na której jest wybity wizerunek panującego i napis, lub sam tylko napis; orzeł, czy r., gra, polegająca na zgadywaniu, jak upadnie wyrzucona w górę moneta, czy reszka, czy też orłem, t. j. stroną herbu, do góry.
Reszta, nm., pozostałość, ostatek, szczęt; remanent; w arytm., wypadek, otrzymany z odejmowania, inaczej: różnica; pieniądze drobniejsze, zwrócone z grubszej monety, po potrąceniu należności; do r-y = do ostatka, zupełnie, całkiem; z r-ą = w końcu, ostatecznie, wreszcie, niechaj.
Resztka, pozostała część, pozostały kawałek czego.
Resztować, nm., pozostawać jako reszta.
Retaljacja, łć., odwet.
Retaljacyjny, łć., odnoszący ś. do retaljacji; r-e cła — p. Cła retorsyjne.
