Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/518

Ta strona została przepisana.

Rewersyjny, łć., odnoszący ś. do rewersji; r-e prawo = prawo do uzyskania zwrotu spadku.

Rewident, łć., urzędnik przeglądający, sprawdzający, rewidujący; tytuł wyższych urzędników rachunkowych; robiący rewizję arkuszy przed wydrukowaniem ich.

Rewidować, łć., przeglądać, przerzucać, poszukując kogo a. czego; sprawdzać: robić rewizję.

Rewindykacja, łć., odzyskanie napowrót; odebranie; domaganie ś. zwrotu własności.

Rewindykować, łć., odbierać swoją własność, używając przynaglania, przymusu.

Rewir, nm., okrąg, obwód, dzielnica, cyrkuł; dział; r. leśny = obszar, lasu należący do jednego właściciela i zostający pod nadzorem jednego leśniczego.

Rewirowy, nm., urzędnik policyjny, czuwający nad porządkiem w swoim rewirze.

Rewizja, łć., przeglądanie, sprawdzanie; zmiana układów, praw, ustaw; żądanie powtórnego przejrzenia wyroku sądowego z powodu nowych dowodów; przeszukiwanie, i przetrząsanie mieszkania przez powołane do tego władze; przeglądanie bagażu na komorze celnej przez odpowiedniego urzędnika w celu niedopuszczenia przemytnictwa; w druk.: ostatnia korekta.

Rewizjonista, łć., członek stronnictwa, domagającego Ś. rewizji ustaw państwowych.

Rewizor, łć., urzędnik sprawdzający, kontrolujący.

Rewizyjny, łć., odnoszący s. do rewizji; r-a komisja = w towarzystwach akcyjnych, udziałowych i dobroczynnych: komisja, która co roku sprawdza zgodność ksiąg rachunkowych z rzeczywistością, oraz legalność dokonanych obrotów.

Rewizyta, fr., wzajemna wizyta.

Rewizytować, fr., oddawać nawzajem wizytę.

Rewja, fr., przegląd wojska, połączony z ćwiczeniami; parada wojskowa.

Rewokacja, łć., odwołanie, cofnięcie (słowa).

Rewokować, łć., odwoływać zdania, które ś. dawniej wyrzekło, uznając je za błędne; odwoływać posła, delegata, wysłane wojsko.

Rewolta, fr., bunt, rokosz, rozruchy.

Rewoltować, fr., podburzać, buntować, wzniecać rokosz; wywoływać oburzenie, oburzać.

Rewolucja, łć., gwałtowny przewrót w świecie fizycznym a w życiu narodu; gwałtowna zmiana systemu państwowego; powstanie; r. pałacowa = gwałtowne pozbawienie panującego rządów kraju, przeprowadzone w pałacu wskutek intrygi, bez zmiany formy rządu.

Rewolucjonista, łć., człowiek, dążący do przewrotu politycznego w kraju.

Rewolucjonizować, łć., podniecać do rewolucji, szerzyć zasady rewolucyjne.

Rewolucyjny, łć., właściwy rewolucji, nacechowany dążnościami, które wywołują rewolucję; powstańczy; r. trybnnał = sąd, ustanowiony podczas Wielkiej Rewolucji we Francji, pociągający do odpowiedzialności wszystkich po dejrzanych o sprzyjanie władzy królewskiej czyli o niechęć do rewolucji; r. kalendarz = kalendarz, ustanowiony przez Wielką Rewolucję francuską, w którym zamiast tygodni były dekady, miesiące liczyły po 3 dekady. miesiące zaś nosiły specjalne miana.

Rewolwer, ang., krótka ręczna broń palna kilkostrzałowa, z przyrządem, obra-