kąty ostre, 2 — rozwarte, kwadrat ukośny (fig.).
Romboedr, gr., bryła, ograniczona sześciu rombami, czyli kwadratami ukośnemi (fig.).
Romboid, gr., równoległobok, czworokąt, którego boki przyległe nie są sobie równe i kąty nie są proste.
Romboidalny, gr., mający kształt romboidu.
Rombowy, gr., mający kształt romba.
Romit, łć., materja wybuchowa, składająca ś. z azotanu, amonjaku, parafiny, naftaliny i chlorku wapna, delikatny żółty proszek, nie eksplodujący pod wpływem uderzenia i na powietrzu, ale wybuchający za pomocą eksplozji piorunianu rtęci.
Romnowe, litew., nazwa każdego ze świętych miast litewskich, służących za siedzibę krewe-krewejty.
Romot, Rumot, łoskot, hałas.
Romotać, Rumotać, robić łoskot, romot, hałasować, łomotać.
Rond, fr., koło, okrąg, zwłaszcza, jako figura taneczna — p. Ront.
Rondel, fr., okrągła wieża, okrągły bastjon w fortyfikacjach; plac obmurowany w kształcie koła; kolisty trawnik a. kwietnik; naczynie kuchenne okrągłe, z rączką, zwykle miedziane, wewnątrz pobielane, do gotowania, smażenia (fig.).
Rondela, fr., rodzaj kunsztownej zwrotki, używanej przez poetów średniowiecza, oraz najnowszych.
Rondo, fr., pismo okrągłe, francuskie; koło w tańcu; miejsce koliste do zabawy; dolny brzeg kapelusza.
Rondo, fr., rodzaj utworu poetyckiego, zwykle z 13 wierszy jedenastozgłoskowych i dwu części złożonego, o powtarzających ś. w ostatnim wierszu pierwszych kilku wyrazach pierwszego wiersza; śpiew i utwór muzyczny, w którym główny temat kilkakrotnie ś. powtarza, stanowi często zakończenie sonat i koncertów.
Ronić, upuszczać co z siebie, utracać, tracić, gubić: r. rogi = zrzucać je, r. skórę = linieć, r. łzy = płakać, r. kwiaty, liście, zęby, włosy = tracić je; wydawać na świat, rodzić dziecko przed czasem.
Ront, Rond, fr., patrol nocny, obchodzący straże i posterunki wojskowe dla sprawdzenia, czy wszystko jest w porządku.
Ropa, wydzielina, pochodząca z wrzodu a. gnijącej rany, materja; smoła żydowska, ił gęsty, czarny; olej skalny, petroleum, nafta surowa, znajdowana w ziemi.
Ropiasty, podobny do ropy; pełen ropy; zawierający w sobie ropę.
Ropić, wywoływać, powodować ropienie; r. ś., wydzielać z siebie ropę, ropieć.
Ropieć, w ropę ś. zmieniać, wydzielać z siebie ropę.
Ropień, nagromadzenie ś. ropy w tkankach, wrzód.
Ropniak, zebranie ś. ropy w jamie ciała, otok.
Ropnica, zakażenie ropne krwi.
Ropny, Ropowy, odnoszący ś. do ropy.
Ropodajny, Roponośny, wydzielający z siebie ropę.
Ropotok, obfity wypływ ropy.
Ropownica, zapalenie ropne tkanki łącznej podskórnej.
Ropucha, zwierzę kręgowe z gromady ziemnowodnych (f.), z rzędu bezogonowych
