Rozbłysk, blask, rozchodzący ś. we wszystkich kierunkach.
Rozbłyskać, Rozbłyskiwać, dok. Rozbłysnąć; r. ś., wydawać z siebie blask, rozpryskiwać ś. blaskiem.
Rozbłyskawicony, rozjaśniony błyskawicami.
Rozbłysły, Rozbłyśniony, ten, który rozbłysnął, rozświecony, rozpromieniony.
Rozbłysnąć — p. nied. Rozbłyskać, Rozbłyskiwać.
Rozbogacać się, dok. Rozbogacić ś.; wzbogacać ś. niezmiernie, stawać ś. bogatszym.
Rozbogacieć, zbogacić ś.
Rozbojny, dotyczący rozboju, rozbójniczy.
Rozbolały, czujący wszędzie ból, odczuwający głęboko żal, smutek, nieszczęście, stratę.
Rozboleć, nied. Rozbolewać; zacząć dotkliwie boleć; r. ś., doznać wielkiego bólu, zmartwić bardzo.
Rozbość, rozbić nogami, wogóle: rozrzucić, spustoszyć, zniszczyć; rozbałamucić, rozdąć; czynić zuchwałym, rozzuchwalać.
Rozbód, rozbodzenie, uderzanie rogami w różne strony.
Rozbój, rozbicie, rozbijanie, grabież, rabunek, łupiestwo, napad zbójecki: r. morski = piraterja, korsarstwo; to r. na równej drodze: jawny, bezczelny wyzysk.
Rozbójka, owad dwuskrzydly, krótkorogi, łowikowaty.
Rozbójnicki — p. Rozbójniczy.
Rozbójnictwo, rzemiosło rozbójnika, zbójectwo, bandytyzm.
Rozbójniczka, kobieta, trudniąca ś. rozbojem, żona rozbójnika.
Rozbójniczy, odnoszący ś. do rozbójnika, zbójecki, korsarski.
Rozbójnik, człowiek trudniący rozbojem, zbójca, zbir, bandyta, opryszek; r. morski = korsarz, pirata.
Rozbrajacz, ten, co rozbraja; przyrząd do wyładowywania butelki lejdejskiej (fig.).
Rozbrajać, dok. Rozbroić; odbierać broń, czynić bezbronnym; r. wojsko rozpuszczać; łagodzić czyjś gniew, nienawiść dobrocią, pokorą, łagodnością itp.; r. ś., zdejmować z siebie zbroję; składać broń; łagodzić ś., uśmierzać ś. w gniewie, zawziętości itp.
Rozbraniać, dok. Rozbronić; rozdzielać walczących, rozłączać bijących ś.
Rozbrat, rozbratanie ś., rozstanie ś. z kim a. czym, rozłąka, pożegnanie, zerwanie z kim, z czym: wziąć r., uczynić r. z czym = pożegnać ś. z czym, porzucić co.
Rozbratać, rozbrat czynić między kim a kim, poróżnić, rozłączyć kogo; r. ś. z kim, z czym, rozbrat uczynić, zerwać, rozstać ś. z kim, z czym, porzucić kogo, co.
Rozbratel, nm., kotlet wołowy bity, smażony z cebulą.
Rozbroić — p. nied. Rozbrajać.
Rozbronić — p. nied. Rozbraniać.
Rozbrykać się, rozbiegać ś., ponieść (o koniach); rozswawolić ś., rozhukać ś., rozpuścić ś., rozdokazywać ś. (o ludziach).
Rozbrykany, który ś. rozbrykał, poniósł gwałtownie.
Rozbryzgać — p. Rozbryzgiwać.
Rozbryzgiwacz, pulweryzator, rozpylacz, refreszyser.
Rozbryzgiwać, Rozbryzgać, dok. Rozbryznąć; bryzgając rozchlapywać, rozpylać płyn kropelkami, rozpryskiwać; r. ś., rozlatywać ś. drobnemi kropelkami, rozpryskiwać ś., rozpylać ś. (o płynie): przen., rozpraszać ś., rozchodzić ś.; rozpraszając ś. niknąć.
Rozbryzgliwy, dający ś. bez trudu rozbryznąć.
