Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/544

co; r. ś., rozginać ś., rozmykać ś.; rozkwitać, wywijać ś. z pączka.

 Rozchytrzać się, stawać ś. chytrym, chciwym.

 Rozciachać, rozrąbać, rozpłatać, rozćwiartować.

 Rozciapać, rozrąbać, rozciąć, rozedrzeć.

 Rozciąć — p. nied. Rozcinać.

 Rozciągać, dok. Rozciągnąć; wyciągając rozkładać, rozpościerać, rozprostowywać; rozszerzać przez ciągnięcie w różne strony, szerszym, większym czynić; wydłużać przez wyciąganie; rozstawiać, rozpuszczać; rozdziawiać, rozwierać, rozczapierzać; r. na kogo, na co swoją moc = brać kogo, co pod swoje panowanie; r. opiekę nad kim = opiekować ś; r. granice = powiększać; r. na kogo, na co prawo = stosować je do kogo, do czego; r. ś., być rozciąganym; rozkładać, rozwalać ś., przeciągać ś.; przez ciągnienie w różne strony rozszerzać ś, nabierać większych rozmiarów, rozluźniać ś., wydłużać ś. przez wyciąganie; dawać ś. rozciągać, być elastycznym; sięgać do jakiego miejsca, dochodzić dokąd; rozprzestrzeniać ś., rozchodzić ś., rozlegać ś.; r. ś., nad czym, mówić o czymś szeroko i długo, rozwodzić ś.

 Rozciągliwość, zdolność rozszerzania ś., elastyczność.

 Rozciągliwy, dający ś. rozciągać, elastyczny.

 Rozciągłość, rozległość, rozmiar; duży obszar, przestrzeń znaczna; rozwlekłość w mowie.

 Rozciągły, ten, którego rozciągnięto; który ś. rozciągnął; rozwlekły; zajmujący znaczną przestrzeń, obszerny, rozległy.

 Rozciągnąć — p. nied. Rozciągać: r. ś., przewrócić ś., jak długi.

 Rozciec się — p. nied. Rozciekać ś.

 Rozciecz, Rozciek, to, co rozcieka; ciało płynne, powstałe ze stopienia ś. stałego; tajanie śniegu i lodu, rozlew, roztop, odwilż, słota.

 Rozcieczny, powstały ze stopienia stałego, płynny, ciekły.

 Rozciek — p. Rozciecz; płyn, ciecz; r. ludzki = krew, która wyciekła z ciała.

 Rozciekać się, dok. Rozciec ś.; roztopić ś., roztajać, rozpuścić ś., rozpływać ś.

 Rozciekawiać, dok. Rozciekawić; wzbudzać w kim wielką ciekawość, niezmiernie zaciekawiać.

 Rozciekły — p. Rozcieczny.

 Rozciemniać (się), dok. Rozciemnić (ś.); robić (ś.) mniej ciemnym, rozjaśniać (ś.).

 Rozcieniać, dok. Rozcienić; czynić bardzo cienkim; rozcieńczać, rozrzedzać, rozprowadzać; rozświetlać, rozjaśniać, rozwidniać.

 Rozcieńczać, dok. Rozcieńczyć; o płynie: czynić rzadszym przez dodanie czegoś rzadszego, rozprowadzać, rozrzedzać, rozbierać wodą.

 Rozcieplać (się), dok. Rozcieplić (ś.); rozgrzewać (ś.), przejmować (ś.) ciepłem, ocieplać (ś.); r. ś., rozgrzewać ś.

 Rozcieracz, ten, który co rozciera; narzędzie do rozcierania czego, np. farb, lekarstw, kurant.

 Rozcierać, dok. Rozetrzeć; rozgniatać, rozciskać, rozdrabniać tarciem, miażdżyć; trzeć dla wyprowadzenia z odrętwienia, dla zmniejszenia bólu, pocierać; r. rękę, nogę, stłuczone miejsce.

 Rozcieranie, pocieranie, rozciskanie, rozgniatanie, nacieranie, masaż, frykcja.

 Rozcież, w wyrażeniu: na r., narozcież, na oścież, na ścieżaj = na całą szerokość otworu drzwiowego a. okiennego. Rozcięcie, czynność rozcinania, przecięcie, rozerznięcie, uszkodze-