Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/546

nie r-a = nic mnie to nie obchodzi, jest mi obojętne; nie r-am ś. tym = nie dbam o to, wszystko mi to jedno.

 Rozczulenie, a. r. ś., stan osoby rozczulonej, wzruszenie, przejęcie ś., rozrzewnienie; czułość, tkliwość.

 Rozczyn, pewna ilość mąki, zarobiona z wodą i zakwaszona, służąca do obudzenia fermentacji w cieście, przeznaczonym na chleb; mąka zamieszana z drożdżami i z mlekiem.

 Rozczyniać, dok. Rozczynić; zaczyniać, robić rozczyn, rozrabiać, zarabiać; rozpuszczać, rozcieńczać, rozbierać, rozprowadzać, rozcieniać.

 Rozczynnik, Rozpuszczalnik, płyn, w którym rozpuszczono ciało stałe.

 Rozczytać się — p. nied. Rozczytywać ś.

 Rozczytywać się, dok. Rozczytać ś. w czym = odczytywać co pilnie i uważnie, czytając rozpatrywać ś. w czym; czytając zgłębiać co dla zupełnego przyswojenia sobie, dokładnego zrozumienia, wczytywać ś.; czytać co z zapałem, zaczytywać ś.

 Rozćwiartować — p. Rozćwiertować.

 Rozćwiekla, roślina z rodziny palm, palma kolczata.

 Rozćwiergotać się, Rozćwierkać się, zacząć ćwiergotać z zapałem.

 Rozćwiertowywać, Rozćwiartowywać, dok. Rozćwiertować, Rozćwiartować; dzielić na cztery części; rozrąbywać, rozcinać, rozrywać, płatać.

 Rozdać — p. nied. Rozdawać.

 Rozdajbieda, człowiek, który niewiele co ma, a pomimo to rozdaje.

 Rozdalać, dok. Rozdalić; rozprzestrzeniać w dal, rozciągać; rozdzielać.

 Rozdana (-ej), Rozdanie, rozdanie kart; gra po każdorazowym rozdaniu kart.

 Rozdarcie, czynność rozdzierania, przedarcie, rozszczepanie.

 Rozdarliwy, ulegający łatwo rozdarciu, kruchy, nietrwały, wiotki, słaby.

 Rozdarować — p. nied. Rozdarowywać.

 Rozdarowywać, dok. Rozdarować; darowując, wyczerpywać wszystko, co ś. posiada.

 Rozdawać, dok. Rozdać; dawać wszystko, co ś. posiada, dawać na wszystkie strony, dawać jednemu po drugim, darowywać; wyczerpywać przez dawanie, rozdarowywać, rozszafowywać; r. karty = dawać je kolejno grającym.

 Rozdawca, Rozdawacz, ten, co rozdaje, szafarz; płatnik.

 Rozdawczyni, forma ż. od Rozdawca.

 Rozdawnictwo, rozdawanie, rozdział, obdarzanie, obdzielanie; instytucja dobroczynna, udzielająca pomocy biednym przez rozdawanie zasiłków w naturze: r. odzieży, chleba i t. p.

 Rozdawniczy, odnoszący ś. do rozdawnictwa, rozdzielczy: komitet r. = rozdzielający ubogim żywność, odzież, węgiel i t. p.

 Rozdąć — p. Rozdymać.

 Rozdąsać (się), rozgniewać (ś.) na dobre.

 Rozdeklamować się, nied. Rozdeklamowywać ś.; wpaść w zapał deklamowania.

 Rozdelikacać (się), nied. Rozdelikacić (ś.); czynić zbyt delikatnym, wrażliwym, rozpieszczać.

 Rozdenerwować, rozdrażnić.

 Rozdepeszować, rozesłać, rozpowszechnie jaką wiadomość za pomocą depesz.

 Rozdepka, mięczak brzuchopełzy skrętowy, pływak, spławik.

 Rozdeptywać, dok. Rozdeptać; nogą a. nogami rozgniatać, trato-