Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/548

 Rozdrożny, rozstajny; błędny, mylny.

 Rozdrób, rozsypka, rozproszenie, rozpierzchnięcie ś.

 Rozdrukować, rozpowszechnić za pomocą druku.

 Rozdruzgotać, potłuc, rozbić na drobne kawałki.

 Rozdrzaźniać — p. Rozdrażniać.

 Rozdrzemać się, zacząć drzemać na dobre, rozespać ś.

 Rozduma, roślina z rodziny grzybieniowatych.

 Rozdumać się, oddać ś. dumaniu, rozmyślić ś.

 Rozdurzyć (się), rozmiłować (ś.), rozkochać (ś.) na zabój.

 Rozdusić, rozgnieść, rozcisnąć.

 Rozdwajać, dok. Rozdwoić; dzielić na dwoje, na połowy; rozszczepiać, rozwidlać, rozgałęziać; przen., różnić, rozróżniać, oddzielać jedno od drugiego; r. ś., dzielić ś. na połowy; rozwidlać ś, rozgałęziać ś.

 Rozdwoić — p. nied. Rozdwajać.

 Rozdwojenie, czynność rozdwajania; podział na dwie części, rozdzielenie; zwada, kłótnia; r. a. r. ś., rozdział, rozdzielenie ś.; r. drzewa = widły, rosocha; przen., r. umysłów = niezgoda, rozterka.

 Rozdygotać się, zacząć silnie drżeć, na dobre dygotać; rozgniewać ś.

 Rozdymać, dok. Rozdąć; dmąc rozszerzać, napełniać powietrzem, nadymać; dmąc rozniecać, rozpalać, rozdmuchiwać; dmąc rozpraszać, rozrzucać; r. instrument muzyczny = rozstrajać, psuć; rozpierać, rozsadzać, przepełniać: duma go r-a; nadawać czemu zbyt wielką wagę.

 Rozdyskursować się — p. Rozdykutować ś.

 Rozdyskutować się, dyskutować z zapałem, obficie.

 Rozdysponować co a. czym = rozporządzić, rozrządzić.

 Rozdysputować się, zacząć prowadzić z zapałem dysputę.

 Rozdział, podział, podzielenie, rozdzielenie; rozdawanie, rozdawnictwo; różnica, rozróżnianie, rozgraniczanie; analiza, rozbiór; odłączenie ś., odszczepieństwo, odstrychnięcie ś. od czego, zaparcie ś. kogo, czego; rozdwojenie, niezgoda, rozterka, rozbrat, niesnaska; przedział we włosach; dział, część czego, zwłaszcza w książce.

 Rozdziawiać, dok. Rozdziawić; roztwierać szeroko: r. gębę, pysk, paszczę, r. oczy; nie śmieć gęby r. = nie śmieć odezwać ś., pary z ust puścić; r. na co gębę, pysk = dziwić ś. czemu, robić głupią minę na co; r. ś., roztwierać ś. szeroko; r. ś. na co; przen., pożądać cudzego z chciwością.

 Rozdziczeć się, stawać ś. dzikim.

 Rozdzielać, dok. Rozdzielić; dzielić, dzieląc rozkładać na części, dokonywać podziału; rozpoławiać, przedzielać, rozcinać; przegradzać, przedzielać, przeforsztowywać, robić przepierzenie, oddzielać przegrodą; dzieląc rozdawać, dzieląc rozbierać, dzieląc wyczerpywać zupełnie; oddzielać, odłączać; segregować; r. włosy = czesać ś. z przedziałem; r. psy, które ś. gryzą = rozimać; r. walczących, bijących ś. = rozbraniać, rozdzielać; r. małżeństwo = różnić je między sobą; r. ś., rozpadać ś. na części, rozkładać na składniki; dzielić pomiędzy siebie, obdzielać ś. czym; rozłączać ś., rozstawać ś., żegnać ś. z kim.

 Rozdzielca, który dzieli, rozdziela, który rozdaje.

 Rozdzielczy, tyczący ś. rozdzielania, rozdawniczy.

 Rozdzielić — p. nied. Rozdzielać.

 Rozdzielnie, przysł., nie razem, osobno, oddzielnie.

 Rozdzielnik, rozjemca, medjator;