Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/552

 Rozgarnąć — p. nied. Rozgarniać.

 Rozgarniacz, przyrząd do rozgarniania, np. śniegu.

 Rozgarniać, dok. Rozgarnąć; rozejmować ręką, rozbierać; rozdzielać, rozsuwać, rozgrzebywać w obie strony.

 Rozgarnięcie, Rozgarnienie, rozjęcie ręką, rozdzielenie, rozsunięcie w obie strony; rozeznanie, świadomość, roztropność, rozwaga, rozsądek, pojętność, spryt.

 Rozgarnięty, Rozgarniony, pojętny, roztropny, rozumny, przytomny, sprytny, bystry.

 Rozgarniony, dający ś. rozgarniać; wyraźny, jawny, oczywisty — p. Rozgarnięty.

 Rozgartywać — p. Rozgarniać.

 Rozgatunkowywać, dok. Rozgatunkować; rozdzielać na gatunki, rozkładać według gatunków, klasyfikować.

 Rozgawędzić się, zacząć gawędzić bez opamiętania.

 Rozgaworzyć się, o dorosłych: zacząć na dobre gaworzyć, gawędzić, rozpaplać ś., rozgadać ś.; o niemowlętach: rozszczebiotać ś.

 Rozgdakać, rozgadać, rozpaplać, rozpleść; r. ś., o kurze: zacząć gdakać bez opamiętania; przen., rozgadać ś., rozkrzyczeć ś., rozpaplać ś.

 Rozgderać się, zacząć gderać bez końca.

 Rozgęścić się, stać ś. gęstym, rozrosnąć ś. gęsto.

 Rozgiąć — p. nied. Rozginać.

 Rozgibać, rozkołysać.

 Rozginać, dok. Rozgiąć; giąć na obie strony, rozsuwać, rozszerzać za pomocą gięcia; r. ś., wyginać ś. na obie strony; gnąc ś., rozszerzać ś.

 Rozgląd, rozglądanie ś., zastanawianie ś., namysł, rozważanie.

 Rozglądać się, dok. Rozejrzeć ś., Rozglądnąć ś., Rozględnąć ś.; patrzeć na wszystkie strony z uwagą; zapoznawać ś., oswajać ś.; obeznawać ś. z czym, rozpatrywać ś. w czym.

 Rozględzić się, zacząć ględzić dużo.

 Rozgładzać, dok. Rozgładzić; gładząc rozprostowywać, wygładzać.

 Rozgłaszać, dok. Rozgłosić; rozgadywać, rozpowiadać, paplać o czym, rozsiewać wieść o czym, gadając, rozpowszechniać; r. ś., stawać ś. głośnym, znanym powszechnie.

 Rozgłębiać, dok. Rozgłębić; pogłębiać; r. ś., zagłębiać ś.

 Rozgłos, rozchodzenie ś., rozleganie ś. głosu, rozdźwięk, rezonans, rozgłaszanie wieści, wieść, wiadomość powszechna; słynność, sława; bez r-u = pocichu, w tajemnicy, potajemnie.

 Rozgłosiciel, który rozgłasza, rozpowiada, rozgaduje.

 Rozgłosić — p. nied. Rozgłaszać.

 Rozgłośny, dający ś. rozgłaszać; rozlegający ś., rozbrzmiewający daleko, donośny; przen., słynny, sławny, osławiony, znakomity; znany powszechnie, popularny.

 Rozgmatwać, rozwiązać coś poplątanego, rozwikłać, rozsypłać; przen., zrozumieć myśl zawiłą; wyświetlić sobie, wyjaśnić trudność.

 Rozgmerać, gmerząc rozgrzebać, rozrzucić.

 Rozgnajać, dok. Rozgnoić; dodać gnoju, ażeby nim przeszło; doprowadzać coś do zgnicia; r. ś. gnić nawskroś, psuć ś.

 Rozgniatać, dok. Rozgnieść; gniotąc rozdzielać, miażdżyć; gniotąc miesić, zarabiać, zagniatać.

 Rozgnić a. r. ś., zgnić nawskroś, przegnić; r. ś. (o ranie, o wodzie), gnijąc, rozjątrzyć ś., zajść ropą jeszcze bardziej.

 Rozgnieść — p. nied. Rozgniatać.

 Rozgniewać, wprowadzić kogo w gniew, wyprowadzić z równowagi, rozzłościć, zirytować, roz-