Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/553

Ta strona została przepisana.

jątrzyć, podrażnić; r. ś. wpaść w gniew, wybuchnąć gniewem, rozzłościć ś., rozsierdzić ś., stracić równowagą, panowanie nad sobą.

Rozgnieździć, rozsiedlić szeroko; r. ś., rozszerzyć ś. pod względem rozmnożenia ś. i osiedlenia w wielu miejscach.

Rozgnoićp. nied. Rozgnajać.

Rozgoń, rozgonienie, rozpędzenie, rozproszenie; posłać ludzi w r. = rozesłać w różne strony.

Rozgonićp. Rozegnać.

Rozgonkap. Rozgoń.

Rozgorączkowanie, stan człowieka rozgorączkowanego, podniecenie, zbytnie ożywienie.

Rozgorączkowywać, dok. Rozgorączkować; wzbudzać gorączkę, podniecać gorączkowo; denerwować, czynić niecierpliwym, niespokojnym; rozpalać, roznamiętniać, podżegać; r. ś., nabawiać ś. gorączki; denerwować ś., roznamiętniać ś., rozpalać ś.

Rozgorgolić się, począć na dobre wywodzić trele żałosne; przen., począć długo szemrać, narzekać, użalać ś., skarżyć ś.

Rozgoryczać, dok. Rozgoryczyć; narażać na bolesny zawód, gorzko rozczarowywać, martwić; r. ś. doznawać bolesnego zawodu, gorzko ś. rozczarowywać, tracić wiarę i nadzieję, martwić ś., trapić ś., frasować ś.

Rozgoryczenie, stan osoby rozgoryczonej, gorycz serca, rozczarowanie, żal z powodu doznanego zawodu.

Rozgorzałość, podniecenie, zapał.

Rozgorzały, pełen zapału, podniecony, rozogniony, rozpłomieniony, roznamiętniony, zdenerwowany.

Rozgorzeć, Rozgorzeć się, zacząć palić ś., rozpalić ś., rozpłomienić ś., zapłonąć, buchnąć płomieniem

Rozgospodarować, Rozgospodarzyćp. nied. Rozgospodarowywać; r. ś., wziąć ś. na dobre do go spodarstwa; rozgościć ś., roztasować ś., jak u siebie w domu; stracić majątek przez złe gospodarowanie.

Rozgospodarowywać, dok. Rozgospodarować, Rozgospodarzyć; rozrządzać, rozporządzać czymś, jak swoim.

Rozgoszczać, dok. Rozgościć; przyjmować kogo u siebie, dogadzając mu; stracić majątek przez ciągłe przyjmowanie gości; r. ś., rozgospodarowywać ś.; przenstanąć na mocnym gruncie, rozwiel1 możyć ś.

Rozgotowywać (się), dok. Rozgotować (ś.); gotować (ś.) tak dłui go, aż ś. rozleci a. rozklei na papkę.

Rozgoworp. Rozhowor.

Rozgórze, miejsce, gdzie góry przechodzą w równiny.

Rozgrabiać, dok. Rozgrabić; grabiami rozdzielać, grabiąc rozsuwać w obie strony; przen., rozchwytywać, rozkradać, rozdrapywać.

Rozgracować, gracując rozsunąć, wyrównać gracowaniem.

Rozgradzać, dok. Rozgrodzić; rozbierać, rozrzucać płot, przegrodę, ogrodzenie; odgradzać, oddzielać przegrodą.

Rozgramiać, dok. Rozgromić; rozpraszać, rozbijać, rozpędzać, gromić: r. nieprzyjaciół.

Rozgraniczać, dok. Rozgraniczyć; przeprowadzić międzyczym a czym granicę, rozdzielać granicą, odgraniczać; rozróżniać, rozeznawać.

Rozgranicze, granica, linja rozgraniczająca, linja graniczna.

Rozgraniczenie, czynność rozgraniczenia; linia graniczna, granica, miedza.

Rozgremplować, rozprostować, rozczesać zapomocą grempli

Rozgrodzenie, dokonana czynność rozgradzania; przegroda, forsztowanie, przepierzenie.