Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/557

 Rozkarmiać, dok. Rozkarmić; dawać dużo jeść, napychać jedzeniem, tuczyć gorliwie.

 Rozkarnawałować się, oddać ś. karnawałowaniu bez opamiętania.

 Rozkategoryzować, porozkładać, rozdzielić, poukładać według kategorji.

 Rozkawałkowywać, dok. Rozkawałkować; dzielić, krajać, ciąć na kawałki; r. ś., dzielić ś., rozpadać ś. na kawałki, na cząstki.

 Rozkaz, wydanie polecenia podwładnemu, podkomendnemu, wogóle komuś, kto obowiązany jest słuchać a. musi słuchać, bo jest słabszy; przykaz, nakaz, ordynans; pismo, wyrażające czyjąś wolę, orędzie; posłannictwo, misja; słuchać r-u = być posłusznym; wypełniać r. = robić to, co rozkazane; służyć pod czyimś r-em = pod czyją władzą, zwierzchnictwem, pod czyją komendą w wojsku; mieć pod swojemi r-ami = pod swoją komendą; wedle r-u = odpowiedź służbowa podkomendnego zwierzchnikowi, wydającemu rozkazy; r. dzienny = pismo dowódcy do podkomendnych, zawierające polecenie, które w ciągu dnia należy wykonać; aż do dalszych r-ów = póki nie będą wydane nowe rozporządzenia; mieć co na swoje r-y, na każdy r. = na zawołanie, do rozporządzenia w każdej chwili.

 Rozkazać — p. Rozkazywać.

 Rozkazanie, rozkaz.

 Rozkazodawca, wydający rozkazy.

 Rozkazodawczyni, forma ż. od Rozkazodawca.

 Rozkazujący, ten, co rozkazuje; tryb r. = wyrażający rozkaz, polecenie, prośbę; dumny, stanowczy, ostry, wyniosły, nakazujący, nie znoszący oporu: ton, giest r., postawa r-a.

 Rozkazywać, dok. Rozkazać; wydawać rozkaz, polecenie, polecać, zalecać, nakazywać, przykazywać, rozporządzać, wydawać rozporządzenie; rozporządzać ś., rządzić ś., robić, co ś. podoba, burmistrzować; dowodzić, być dowódcą, władcą, zwierzchnikiem, panować, rządzić, zawiadywać, władać; r. sobie = panować nad sobą.

 Rozkaźnik, rozkaz, nakaz; w gram., tryb rozkazujący słowa.

 Rozkąsić, Rozkąsać — p. nied. Rozkąsywać.

 Rozkąsywać, dok. Rozkąsić, Rozkąsać; rozgryzać, rozcinać, miażdżyć zębami.

 Rozkichać się, kichać często, raz po raz.

 Rozkiełznać, Rozkiełzać, Rozchełzać, Rozkiełznąć, Rozchełznąć, zdjąć z czego kiełzno, uzdę, munsztuk, rozuzdać; przen., popuścić cugli, rozuzdać, rozpasać, rozpuścić, rozzuchwalić; r. ś., zrzucić z siebie kiełzno, uzdę; przen., rozuzdać ś, rozpuścić ś., rozpasać ś, rozzuchwalić ś.

 Rozkiełznanie, zuchwałość, rozpasanie, rozpusta, swawola, zbytek, wyuzdanie.

 Rozkipieć, zacząć bardzo kipieć.

 Rozkisać, dok. Rozkisić, Rozkisnąć; doprowadzać coś do tego, by rozkisło; r. ś., zakwaszać; r. ś., kwaśnym ś. stawać, zakwaszać ś., ukwaszać ś., fermentować; przen., stawać ś. leniwym, rozlazłym, ociężałym; (o drodze): przechodzić wodą, przemieniać ś. w błoto.

 Rozkisieć, Rozkisnąć — p. Rozkisić ś.

 Rozkisły, sfermentowany, zakwaszony, ukwaszony; zbyt powolny, ociężały, rozlazły; rozmiękły: r-a droga, aleja.

 Rozkisnąć — p. Rozkisić.

 Rozkiwać, rozbujać, rozhuśtać, rozkołysać; r. ś., rozchwiać ś., rozkołysać ś., rozruszać ś.; przen., zostać połechotanym.

 Rozklamrować, rozpiąć z klamry.