Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/559

Ta strona została przepisana.

Rozkładowy, odnoszący ś. do rozkładu: proces r. = rozkład chemiczny jakiego ciała.

Rozkłamać, mówić nieprawdę, roznosić kłamstwo.

Rozkłębiać się, dok. Rozkłębić ś.; wysnuwać ś., rozchodzić ś. kłębami.

Rozkłopotać, Rozkłopocić, nabawić kogo kłopotów, sprawić mu kłopot.

Rozkłosić się, Rozkłosować się, rozwinąć ś., rozrosnąć ś. w kłosy, wykłosić ś.

Rozkłócić, o płynie: rozbełtać, rozmieszać.

Rozkłóć, Rozkłuć, kłuciem, rozbić, przebić nawskroś; rozłupać, rozszczepić.

Rozkneblować, uwolnić od knebla, wyjąć knebel z ust.

Rozkochać, rozbudzić w kim miłość ku sobie, rozmiłować; r. ś., zapłonąć, zapałać miłością ku komu, pokochać kogo; r. ś. w czym, polubić co, zasmakować w czym, roznamiętnić ś. do czego, upodobać sobie w czym a. co.

Rozkochany, zakochany, rozmiłowany, pałający miłością, rozamorowany.

Rozkogucić się, rozzłościć ś., rozcietrzewić ś., rozindyczyć ś.

Rozkokietować, zacząć kokietować z upodobaniem.

Rozkokosić się, stać ś. pysznym, zdumnieć, przybrać nadętą minę; rozgadać ś., dąsać ś., rozcietrzewić ś.

Rozkolebaćp. Rozkołysać.

Rozkolec, brzuchopełz przodoskrzelny (fig.).

Rozkolonizować, kraj a. posiadłość jaką rozdzielić na kolonje, rozparcelować.

Rozkolportować, kolportując rozpowszechnić.

Rozkołatać, kołacząc rozbić, roztrajkotać, rozklekotać, roztrząść: r. wóz, r. fortepian = grając na nim dużo, zepsuć go; r. komu głowę = zająć ją zbytecznemi interesami; r. ś., rozbić ś., roztrząść ś., rozklekotać ś.

Rozkołysać (się), wprowadzić (ś.) w ruch kołyszący, rozchwiać (ś), rozbujać (ś.), rozhuśtać (ś.), wyobraźnia r-na = wybujała, rozmarzona, rozegzaltowana.

Rozkomenderować, komenderując rozesłać.

Rozkompletować, rozdzielić na komplety.

Rozkonarzyć się, rozrość ś. w konary, rozgałęzić ś., rozkrzewić ś.

Rozkop, miejsce rozkopane, rów, przekop.

Rozkopa, dół graniczny zamiast kopca, kopiec rozkopany.

Rozkopaćp. nied. Rozkopywać.

Rozkopalisko, miejsce rozkopane dla poszukiwań archeologicznych.

Rozkopczyć co, usypać na czym wiele kopców, okryć kopcami.

Rozkopertować, wyjąć z koperty, odkopertować; żart., r. ś. = zdjąć z siebie palto, rozebrać ś.

Rozkopywać, dok. Rozkopać; rozrzucać, rozbierać kopiąc; oddzielać rowem, przekopem, przekopywać; rozszerzać kopiąc, oczyszczać z miału; sypiąc znosić co: r. kopiec, wał.

Rozkorkować, otworzyć z korka. wyjąć korek z czego.

Rozkoronować, rozebrać kogo z korony, strącić z kogo koronę.

Rozkorzeniać się, dok. Rozkorzenić ś.; rozpuszczać korzenie, rozkrzewiać ś, zakorzeniać ś., rozrastać ś. korzeniami; przen., rozpleniać ś, rozpowszechniać ś., rozpościerać ś., rozkrzewiać ś.

Rozkosz, przyjemność, podniesiona do najwyższego poziomu, radość niewypowiedziana, lubość, uciecha, upojenie ś. czym, najwyższe zadowolenie; delicja.