demoralizować; r. ś., stawać ś. luźniejszym, mniej spoistym, rozchodzić ś. przez obluzowywanie ś.; przen., rozprzęgać ś., demoralizować ś.
Rozluźniać, Rozluźnić — p. Rozluzowywać.
Rozłabędzić, śpiewem pięknym przepełnić, usposobić do śpiewu marzycielskiego, rozśpiewać, rozpieśnić.
Rozłachmanić się, zdjąć z siebie łachmany.
Rozładowywać, dok. Rozładować, wyładowywać, rozpakowywać.
Rozłajdaczać, dok. Rozłajdaczyć; robić z kogo łajdaka, zejść z drogi uczciwej; r. ś., wychodzić na łajdaka, rozpuścić ś.
Rozłakocić (się), rozbałamucić (ś.) na łakociach.
Rozłakomić, uczynić łakomym, obudzać w kim chciwość, łakomstwo, apetyt w kim wzbudzać; r. ś., stać ś. łakomym, chciwym, nabrać na co apetytu, pragnąć czego chciwie, rozchciwić ś.
Rozłam, rozdwojenie, niezgoda, rozterka, nieporozumienie; podzielenie ś. na dwa stronnictwa wskutek nieporozumienia, różnicy poglądów i t. p., dysharmonja.
Rozłamać — p. nied. Rozłamywać.
Rozłamek, ułamek, ułomek, odłamek, odruzg, okruch, szczątek.
Rozłamywać (się), dok. Rozłamać (ś.); łamiąc (ś.), dzielić (ś.) na dwie a. więcej części.
Rozłaniać się, dok. Rozłonić ś.; rodzić ś., zjawiać ś., ukazywać ś., rozwijać ś., wyłaniać ś.
Rozłapać, rozchwytać, rozdrapać, rozszarpać.
Rozłaskotać, bardzo łaskotać, łaskocząc rozdrażnić.
Rozłazić się, dok. Rozleźć ś.; łążąc rozchodzić ś. w różne strony; rozlatać ś., drzeć ś., rozpadać ś. na kawałki, dostawać dziur,
Rozłączać (się), dok. Rozłączyć (ś.); rozwodzić (ś.), rozdzielać (ś.), rozseparowywać, odosobniać (ś.), zrywać z kim, odchodzić wzajemnie od siebie, rozchodzić ś.
Rozłącznie, przysł., oddzielnie, nie razem, nie łącznie.
Rozłącznik, kreska, dzieląca wyraz na części, na sylaby, znak przeniesienia części wyrazu do następnego wiersza.
Rozłączny, dający ś. rozłączyć, rozdzielony, rozerwalny, rozdzielny, podzielny.
Rozłączyć — p. nied. Rozłączać.
Rozłąka, rozdział, rozstanie ś., rozejście ś., pożegnanie ś.
Rozłobuzować się, stać ś. łobuzem, rozpuścić ś., rozwisusować ś., rozdokazywać ś., rozbisurmanić ś.
Rozłoga — p. Rozłóg.
Rozłom, złamanie na dwie albo więcej części, rozłamanie, odłam, szczątek, ułamek, odruzg; przen., rozbitek, niedobitek — p. Rozłam.
Rozłomek, zdr. od Rozłom.
Rozłomność, skłonność do rozłamania ś., kruchość.
Rozłomny, dający ś. rozłamać, kruchy.
Rozłotrować się, stać ś. łotrem, łotrować ś. bez opamiętania.
Rozłożyciel, Rozkładacz, człowiek, który co rozłożył a. rozkłada.
Rozłożyć — p. nied. Rozkładać.
Rozłożysty, szeroko rozpostarty, obejmujący znaczną przestrzeń, obszerny, szeroki, rozległy; o drzewie: gałęzisty, rosochaty.
Rozłóg, Rozłoga, obszar, przestrzeń; otwarte pole, niwa, błonie; roślina z rodziny gruboszowatych, pępownica, pępownik; pęd nadziemny, ścielący ś. po ziemi i zakrzewia-
