Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/567

 Rozmierca, Rozmierzacz, człowiek, który rozmierza, mierniczy, gieometra.

 Rozmierzchać się, rozwidniać, rozjaśniać ś.

 Rozmierzać, dok. Rozmierzyć; mierzyć starannie we wszystkich kierunkach, odmierzać, wymierzać, dokonywać pomiarów; mierząc rozdzielać na małe kawałki.

 Rozmiesić, miesząc rozrobić, rozgnieść.

 Rozmieszać, mieszając rozmącić, rozbełtać; mieszając, połączyć z sobą różne substancje.

 Rozmieszczać, dok. Rozmieścić; wyznaczać każdemu swoje miejsce, rozstawiać, ustawiać, układać, lokować po różnych miejscach; r. ś., umieszczać ś. każdy gdzieindziej, zabierać każdy inne miejsce, rozlokowywać ś.

 Rozmieść — p. nied. Rozmiatać.

 Rozmięk, rozmięknienie, zmięknienie.

 Rozmiękać, dok. Rozmięknąć; stać ś. miękkim, nasiąknąwszy wilgocią, rozmakać, przechodzić wilgocią, płynem, przepajać ś.

 Rozmiękczać, dok. Rozmiękczyć; czynić miękkim, rozmakać, przepajać wilgocią, płynem; przen., wzruszać, rozczulać.

 Rozmiękczenie, czynność rozmiękczania, rozmięknienie, zmięknienie: r. mózgu = choroba mózgowa; wzruszenie, rozczulenie.

 Rozmiękczyć — p. nied. Rozmiękczać.

 Rozmiękły, ten, który rozmiękł, stał ś. miękkim.

 Rozmięknąć — p. nied. Rozmiękać.

 Rozmigotać się, migotać dużo i silnie, rozlśnić ś.

 Rozmijać się, dok. Rozminąć ś.; przejeżdżać, przechodzić jeden obok drugiego, dążąc w przeciwne strony; dążąc po różnych drogach, nie spotykać ś.; r. ś. z prawdą = kłamać.

 Rozmilać, dok. Rozmilić; czynić bardzo miłym; napawać, napełniać rozkoszą.

 Rozmiłosna, roślina z rodziny trudziczkowatych.

 Rozmiłowywać, dok. Rozmiłować; r. kogo w sobie, rozkochiwać kogo w sobie, wzbudzać w kim miłość ku sobie, głowę komu zawracać; r. kogo w czym, budzić, wzbudzać, wzniecać w kim miłość ku czemu, uczyć kogoś kochać co; r. ś. w kim, w czym, zakochiwać ś., rozkochiwać ś. w kim, w czym.

 Rozminąć się — p. nied. Rozmijać ś.

 Rozmiotać — p. nied. Rozmiatać; r. ś., zacząć ś. złościć, rozsierdzić ś., rozgniewać ś.

 Rozmleć, mieląc rozetrzeć, rozdrobnić.

 Rozmładzać, dok. Rozmłodzić; czynić młodszym, odmładzać, odradzać.

 Rozmnażać, dok. Rozmnożyć; powiększać liczbę, czynić liczniejszym; rozradzać, rozpleniać; przen., rozkrzewiać, rozszerzać, rozpowszechniać; r. ś., rosnąć w liczbę, liczniejszym ś. stawać; mnożyć ś., rozpleniać ś., rozradzać ś.

 Rozmnażanie, powiększanie liczby, pomnażanie; r. ś., powiększanie ś. w liczbie; wydawanie potomstwa, rozplenianie ś., rozradzanie ś.

 Rozmnożca, Rozmnożyciel, ten, który rozmnaża co, hodowca; propagator, krzewiciel.

 Rozmnoźny, Rozmnożysty, dający ś. rozmnożyć, rozmażający ś. łatwo, mnożny, plenny, płodny.

 Rozmoczyć — p. nied. Rozmaczać.

 Rozmodlić się, nied. Rozmodlać ś.; pogrążyć, zatopić ś. całkiem w modlitwie, wpaść w zapał modlitewny.

 Rozmokły, przesiąkły wilgocią, płynem, przemokły, rozkisły; przen.,