Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/568

zbyt powolny, ospały, mazgajowaty.

 Rozmoknąć — p. nied. Rozmakać.

 Rozmotać, zmotane odmotać; rozwikłać, rozplątać, odwinąć, rozwinąć.

 Rozmowa, ustna wymiana myśli, rozmawianie, rozprawa ustna, pogadanka, gawęda, konwersacja; utwór pisany w formie rozmowy dwu a. więcej osób, djalog; r-y, r-ówki, podręcznik do nauki języka obcego, ułożony w formie pytań i odpowiedzi, dotyczących życia codziennego.

 Rozmownica, Rozmównica, Rozmownia, pokój do rozmawiania z osobami obcemi, parlatorjum w klasztorach żeńskich.

 Rozmownie, przysł., za pomocą rozmowy; wymownie, gadatliwie.

 Rozmowność, skłonność do rozmawiania, gadatliwość, gadulstwo.

 Rozmowny, Rozmowny, polegający na rozmowie, chętny do rozmowy, lubiący rozmawiać, gadatliwy.

 Rozmóc — p. nied. Rozmagać.

 Rozmówca, Rozmównik, osoba rozmawiająca, biorąca udział w rozmowie, w djalogu; interlokutor.

 Rozmówić — p. nied. Rozmawiać.

 Rozmówki — p. Rozmowa.

 Rozmównica — p. Rozmownica.

 Rozmówny — p. Rozmowny.

 Rozmrażać, dok. Rozmrozić; rozpuszczać coś zamarzłego przez ogrzewanie.

 Rozmroczyć, rozproszyć mrok, rozpędzić ciemność; rozwidnić, rozświetlić; r. ś., rozwidnieć; wyjaśnić ś., wypogodzić czoło; przen., rozweselić ’ś., przestać być posępnym, ponurym.

 Rozmrozić — p. nied. Rozmrażać.

 Rozmrużyć, nawpół roztworzyć.

 Rozmuzykalnić się, oddać ś. z zapałem muzyce, grać dużo na jakim instrumencie.

 Rozmyć — p. nied. Rozmywać.

 Rozmydlać, dok. Rozmydlić; rozrabiać z mydłem.

 Rozmykać, dok. Rozemknąć, otwierać.

 Rozmysł, namyślanie ś., namysł; rozwaga, rozważacie; postanowienie, powzięte po namyśle, zamiar; zrobić co z r-m = z premedytacją, rozmyślnie.

 Rozmyślać, dok. Rozmyślić; rozważać co w myśli, rozbierać w myśli, roztrząsać; zastanawiać ś., przemyśliwać, medytować.

 Rozmyślanie, rozważanie czego, zastanawianie ś. nad czym, myśli, nasuwające ś. przy rozważaniu czego, deliberacja, medytacja; dzieło pobożne a. filozoficzne, poświęcone rozważaniu jakich myśli podniosłych.

 Rozmyślić — p. nied. Rozmyślać; r. ś., powziąć postanowienie; namyślić ś., zdecydować ś., odmienić zdanie, namyśliwszy ś.

 Rozmyślnie, przysł., z rozmysłem, umyślnie, nie przypadkiem, z rozwagą, naprzód sobie ułożywszy.

 Rozmyślność, umyślność, nieprzypadkowość; baczność, rozwaga, zastanowienie.

 Rozmyślny, z rozmysłem zrobiony; umyślny, nie przypadkowy, naprzód obmyślony.

 Roznająć — p. nied. Roznajmować.

 Roznajmować, dok. Roznająć; odnajmować co wielu osobom.

 Roznamiętniać, dok. Roznamiętnić; wzbudzić w kim namiętność ku komu, ku czemu, budzić w kim chucie, podniecać namiętnie, r. ś., dawać ś. unosić namiętności, chuciom, rozdrażniać ś., podniecać ś., rozpalać ś. namiętnie.

 Roznamiętnienie, żądza, namiętność, chuć; zapalczywość, podniecenie.

 Roznarowić, uczynić narowistym, rozpuścić, rozzuchwalić.

 Roznegliżować (się), rozebrać (ś.) do negliżu.