Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/570

czy, boleśnie, okropnie, nieszczęśliwie.

 Rozpaczliwy, Rozpaczny, wiodący do rozpaczy, napełniający rozpaczą, beznadziejny, bez wyjścia, okropny: r. stan chorego = niebezpieczny, bardzo zły; desperacki: krok r. samobójcy, znamionujący rozpacz; przeraźliwy, rozdzierający: krzyk r.

 Rozpacznie, Rozpaczno, przysł. — p. Rozpaczliwie.

 Rozpaczny — p. Rozpaczliwy.

 Rozpadać się, zacząć bezustannie padać; r. ś., dok. Rozpaść ś., pękać, rozlatywać ś. na kawałki, rozdzielać ś. na części; rozpaczać, unosić ś. nad czym, rozpływać ś.

 Rozpadlina, szczelina w ziemi z rozpadnięcia ś. gruntu, rysa, pęknięcie, otchłań.

 Rozpadlisty, Rozpadzisty, pełen rozpadlin, popękany, porysowany.

 Rozpadły, który ś. rozpadł, pęknięty, popękany.

 Rozpajać, dok. Rozpoić; przyzwyczajać do pijaństwa, rozpijać.

 Rozpakować — p. nied. Rozpakowywać.

 Rozpakowywać, dok. Rozpakować; rozwijać z opakowania, wyjmować z paki, odpakowywać; wyładowywać; r. ś., wyjmować swoje rzeczy z pak, z kufra, z kosza; rozwijać swoje paki z opakowania; rozkładać ś., rozgospodarowywać ś.; rozpychać pakując.

 Rozpalać, dok. Rozpalić; rozniecać ogień, zapalać (w piecu); rozgrzewać do wysokiej temperatury, rozżarzać; przen., zagrzewać, podniecać, budzić zapał, chucie, roznamiętniać, rozjurzać, rozbestwiać; r. ś., zapalać ś., zacząć ś. palić, rozniecać ś. (o ogniu); rozgrzewać ś. do wysokiej temperatury, rozżarzać ś.; przen., podniecać ś., wpadać w zapał, dawać ś. unosić namiętnościom, roznamiętniać ś., rozjurzać ś., rozbestwiać ś.

 Rozpał — p. Rozpałka.

 Rozpałać, rozpalić ś., rozpłomienić ś., rozgorzeć; wpaść w zapał, roznamiętnić ś. do czego.

 Rozpałka, Rozpał, rozniecanie, rozpalenie ognia; paliwo, służące do rozniecania ognia, podpałka, np.: hubka, chróst, suche drzewo, słoma i t. p.

 Rozpamiętać — nied. Rozpamiętywać.

 Rozpamiętywać, dok. Rozpamiętać; przywodzić co na pamięć, rozmyślać o czym, rozważać, roztrząsać co w pamięci, zastanawiać ś. nad czym głęboko; wspominać o czym, przypominać sobie co.

 Rozpanoszyć się, chcieć udawać pana, chcieć być gdzie panem, chcieć rządzić; rozzuchwalić ś., stać ś. pysznym; zagarnąć co pod swoje rządy.

 Rozpaplać, rozgadać, rozgłosić co gadaniem, rozbajać; r. ś. zacząć paplać bez końca, rozgadać ś., roztrajkotać ś.

 Rozpaprać, rozbabrać, rozgrzebać; zacząć jakąś robotę i, rozrzuciwszy ją, nie ukończyć; rozmoczyć.

 Rozpar, skwar, spieka, spiekota, upał, war; wyziew, para, parowanie; gaz.

 Rozparać — p. Rozpruwać.

 Rozparcelowywać, dok. Rozparcelować; dzielić na parcele, na działki, rozkolonizować.

 Rozparcie, czynność rozpierania.

 Rozparomiar, gazometr.

 Rozparować, parując rozejść ś.

 Rozparty, który się rozpiera, rozpierający ś. szeroko na siedzeniu.

 Rozparzać (się), dok. Rozparzyć (ś.); rozgrzewać (ś.) mocno na wilgotno, rozgotowywać (ś.) w gorącej wodzie, rozprażać (ś.), obgotowywać (ś.); r. ś., przyzwyczajać ś. do zbytniego gorąca, do zbyt ciepłej odzieży i t. p., rozpalać ś.