Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/578

Ta strona została przepisana.

zaprzęgu; odprzągłszy, odprowadzać w różne strony; rozdzielać, rozłączać, rozrywać; przen., rozwodzić, rozluźniać, psuć, rozwalniać; niweczyć, niszczyć; demoralizować, r. ś., być wyprzęganym, uwalniać ś. z zaprzęgu; rozdzielać ś., rozłączać ś., rozstawać ś.; rozwalniać ś., rozluźniać ś., rozstrajać ś., demoralizować ś.

Rozprzężenie, czynność rozprzęgania; rozwolnienie, rozluźnienie obyczajów, demoralizacja; rozstrój, bezład, dezorganizacja, chaos.

Rozprzężny, odnoszący ś. do rozprzężenia.

Rozpublikować, publikując rozpowszechnić, rozgłosić.

Rozpuchać, dok. Rozpuchnąć; nabrzmiewać silnie, puchnąć.

Rozpuk, pęknięcie; śmiać ś. aż do r-u = śmiać ś. głośno i dużo, pękać ze śmiechu.

Rozpuklina, rozpadlina, otwór podłużny, szpara, szczelina; ruptura, przepuklina.

Rozpuknąć, Rozpuknąć się, pęknąć, popękać, rozpaść ś. na części, rozleźć ś., rozlecieć ś.

Rozpulchniacz, który rozpulchnia; przyrząd do rozpulchniania gruntu.

Rozpulchniać, dok. Rozpulchnić; czynić pulchnym, pulchniejszym, pulchnić; rozdelikacać, pieścić; rozruszać.

Rozpust, roztwór; ujście, upust; opłata, uiszczana przez rozwodzących ś. małżonków.

Rozpusta, swawola, nadużycie wolności, psoty, zbytki, wybryki; rozwolnienie obyczajów, rozwiązłość, nierząd, demoralizacja, wyuzdanie, sprosność, wszeteczeństwo, rozpasanie.

Rozpustnica, kobieta rozpustna, kobieta złych obyczajów.

Rozpustnik, człowiek swawolny, swawolnik, figlarz, psotnik, trzpiot; człowiek zepsuty, zdemoralizowany, wszetecznik, oddający ś. rozpuście, rozpasaniec, nierządnik.

Rozpustność, rozpusta.

Rozpustny, zbytny, swawolny, figlarny, psotny; rozwiązły, nierządny, wszeteczny, wyuzdany, zdemoralizowany, demoralizujący.

Rozpuszczać, dok. Rozpuścić; puszczać w różne strony, pozwalać odejść, rozsyłać, odprawiać; popędzać do szybkiego biegu, rozpędzać, puszczać w cwał; uwalniać, zwalniać: r. chłopców ze szkoły; ze stanu stałego zmieniać w ciekły, roztapiać; topnieć, tajać, rozmaczać; rozprowadzać, rozcieńczać, rozczyniać, rozwadniać, rozprowadzać; rozszerzać, rozwijać, rozciągać; rozluzowywać, rozwiązywać, rozluźniać, rozsznurowywać, popuszczać związane, ściśnięte, czynić przestronniejszym, szerszym; rozprostowywać, rozpościerać, roztaczać na wszystkie strony, wypuszczać, wysyłać; puszczać wolno; r. komu wodze = dawać mu zbyt wielką swobodę; r. wieść, wiadomość, pogłoskę, plotkę = rozpowszechniać, rozszerzać; r. kogo = demoralizować go, dając mu zbyt wielką swobodę, rozpasywać, rozpustnym czynić; r. ś., rozwijać ś., roztaczać ś., rozchylać ś., rozkręcać ś.; rozpustnym ś. stawać, rozpasywać ś., demoralizować ś. przez zbytnią swobodę; roztapiać ś., tajać, topnieć; o kwiatach, o pączkach liściowych: rozkwitać, rozwijać ś.; r. ś. na co, w co, oddawać ś. czemu bez opamiętania, używać czego bez umiarkowania; rozpuścił ś., jak dziadowski bicz = rozbisurmanił ś., rozswawolił ś., stał ś. krnąbrnym.

Rozpuszczalnik, płyn, użyty do rozpuszczenia w nim jakiego ciała stałego, rozczynnik.

Rozpuszczalność, zdolność rozpuszczania ś. w cieczy.