sadzać, rozstawiać w pewnej od-1 ległości jednych od drugich.
Rozsada, rośliny młodo, gęsto rosnące, przeznaczone do rozsadzenia, flance, zwłaszcza ogrodowizn, np. kapusty.
Rozsadczy, odnoszący ś. do rozsadzania.
Rozsadka, latorośl, gałązka odcięta z oczkami, którą zasadza ś. w ziemię dla rozkrzewienia rośliny.
Rozsadnik, młoda roślina, przeznaczona do rozsadzania; grunt, na którym ś. sieje rozsadę; przen., krzewiciel, głosiciel, apostoł, propagator; gniazdo, źródło, siedlisko, miejsce, skąd ś. coś rozchodzi, rozpowszechnia.
Rozsadowić, usadowić inaczej w rożnych miejscach; r. ś., usadowić ś. wygodnie, rozsiąść ś.; rozpostrzeć ś., rozłożyć ś., roztasować ś.
Rozsadzać, dok. Rozsadzić; tu i owdzie sadzić w pewnej odległości jedno od drugiego, sadząc, oddalać jedno od drugiego, rozłączać, rozdzielać; o roślinach: sadzić, flancować, sadzić rzadziej; sadowić w rożnych miejscach daleko jednego od drugiego; usadzać, rozmieszczać, rozlokowywać, rozstawiać; rozpinać, rozciągać, rozwieszać, rozpościerać; rozrywać za pomocą wybuchu, wysadzać w powietrze, wywoływać pęknięcie, rozdymać; rozsadzone konie = rozstawne; w drukarstwie: rozsadzone pismo = rozspacjowane; r. ś., siadać w rożnych miejscach, w pewnej odległości jeden od drugiego, sadowić ś. w rożnych miejscach; pękać, rozrywać ś., dostawać szczelin.
Rozsadziciel, Rozsadzca, człowiek, który rozsadził a. rozsadza.
Rozsadzić — p. nied. Rozsadzać.
Rozsapać się, ustawicznie i silnie sapać, zasapać ś.; przen., rozzłościć ś., rozgniewać ś., rozindyczyć ś., zirytować ś.
Rozsączyć się, sącząc ś. rozlać ś.
Rozsąd, rozeznanie, rozsądzenie, rozstrzygnienie jakiej sprawy, wyrok, sąd, osądzenie.
Rozsądek, zdrowy rozum, zmysł praktyczny, rozwaga, zastanowienie.
Rozsądkowy, odnoszący ś. do rozsądku.
Rozsądnie, przysł., rozważnie, roztropnie, rozumnie.
Rozsądnieć, stawać ś. rozsądnym, rozsądniejszym.
Rozsądny, nacechowany rozsądkiem, pełen rozsądku, roztropny, rozważny, baczny, mający zmysł praktyczny.
Rozsądzać, dok. Rozsądzić; rozstrzygać sądownie, wydawać wyrok w jakiej sprawie, rozeznawać rozsądkiem; sądzić, rozstrzygać, rozważać; godzić zwaśnionych, różniących ś. w zdaniu i t. p.; ja was r-dzę = zrobię sąd między wami, kto z was ma rację.
Rozsegregować, rozłożyć według gatunków, rozgatunkować, rozsortować.
Rozsentymentalizować się, rozczulić ś., stać ś. zbyt sentymentalnym.
Rozseparować, rozdzielić, rozłączyć.
Rozserdecznić się, roztkliwić ś., rozrzewnić ś., wzruszyć ś. serdecznie.
Rozsępiać, dok. Rozsępić czoło = rozmarszczać, wypogadzać, rozchmurzać; r. kogo, rozweselać, wprawiać w dobry humor; r. ś., wypogadzać, rozchmurzać swe czoło, przestawać ś. smucić, gniewać; łagodnieć, nabierać humoru.
Rozsiać — p. nied. Rozsiewać.
Rozsiad, roślina z rodziny krwawnicowatych, bebłek; roślina z rodziny liljowatych, zimowit.
Rozsiadać się, dok. Rozsiąść ś.;
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/582
Ta strona została przepisana.
