Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/583

siadać szeroko, wygodnie, rozpierać ś., rozwalać ś., rozkładać ś.; siadać w różnych miejscach, siadając oddalać ś. jeden od drugiego, zajmować miejsca dalsze, odleglejsze; rozsadowiać ś., rozmieszczać ś., rozlokowywać ś., osiadać; pękać, rozrywać ś., rozlatywać ś., rozłazić ś.

 Rozsiadły, który ś. rozsiadł; krzaczasty, rozgałęziony, rozkrzewiony; rozmieszczony, osiadły w różnych miejscach.

 Rozsiany, posiany; rozmieszczony, rozpościerający ś., występujący w różnych miejscach.

 Rozsiatkowany, rozgałęziony nakształt sieci.

 Rozsiąść się — p. nied. Rozsiadać ś.

 Rozsieczny, dający ś. rozsiekać, przeznaczony do rozsiekania.

 Rozsiedlać, dok. Rozsiedlić; osiedlać, osadzać po różnych miejscach; r. osadę = rozmieszczać przez osiedlanie; r. ś., osiadać, zamieszkiwać, obierać sobie siedlisko po różnych miejscach.

 Rozsiedlić się — p. nied. Rozsiedlać ś.

 Rozsiedlina, rozpadlina, szpara, pęknięcie.

 Rozsiedzieć się, zasiedzieć ś. długo, niechętnie ruszać ś. z miejsca.

 Rozsiekać, Rozsiec — p. nied. Rozsiekiwać.

 Rozsiekiwać, dok. Rozsiekać, Rozsiec; siekać w sztuki, ciąć na kawałki, rozrąbywać, płatać, rozcinać; zadawać ciężkie rany: r. szablą, szablami, siekierą.

 Rozsiepać, rozciąć, rozsiec, porozcinać, sprawić rzeź.

 Rozsierdzić (się), rozgniewać (ś.), rozjątrzyć (ś.), zirytować (ś.), rozjuszyć (ś.).

 Rozsierdzony, Rozsierdziony, rozgniewany, rozzłoszczony, zirytowany.

 Rozsieść się — p. Rozsiąść ś.

 Rozsiewacz, Rozsiewca, człowiek, który rozsiewa, siewca; przyrząd do rozsiewania nawozu; przen., propagator, krzewiciel, apostoł.

 Rozsiewać, dok. Rozsiać; siejąc, rozsypywać, rozrzucać, tu i owdzie siać, rozpraszać; rozrzucać bezładnie, marnotrawić, trwonić: r. pieniądze = wydawać je nadmiernie na niepotrzebne rzeczy; umieszczać w rożnych miejscach: kwiaty rozsiane po łące, domki rozsiane po pagórkach = tu i owdzie rozmieszczone; los rozsiewa ludzi po świecie; rozpuszczać, rozgłaszać, rozpowszechniać: r. wiadomości, plotki; krzewić, rozszerzać, propagować, rozpowszechniać: r. nauki, cywilizację; r. ś., rozbiegać ś, rozpraszać ś., rozsypywać ś.

 Rozsiewca — p. Rozsiewacz.

 Rozsiodływać, dok. Rozsiodłać; zdejmować z czego siodło, uwalniać od siodła, rozkulbaczać.

 Rozskakiwać, robić rożne skoki, wyskakiwać; r. ś., dok. Rozskoczyć ś.; odskakiwać od siebie, pierzchać w rożne strony, rozbiegać ś.; rozstępować ś., rozdzielać ś., rozrywać ś.

 Rozsklepiać, dok. Rozsklepić; roz: bierać ze sklepienia, rozbierać sklepienie; przen., rozdrażniać, rozjątrzać co zasklepionego, np. ranę.

 Rozskoczyć się — p. nied. Rozskakiwać ś.

 Rozskok, w gimn., stojąc w pozycji ze złożonemi nogami, zrobienie skoku z rozstawieniem nóg.

 Rozskrobywać, dok. Rozskrobać; skrobaniem rozdzielać; rozdrapywać, rozdłubywać; skrobiąc rozjątrzać, rozdrażniać: r. wrzód, strupek.

 Rozskrzydlić się, rozpostrzeć skrzydła; unosić ś. myślą, duchem jakby na skrzydłach.

 Rozsladzać, dok. Rozsłodzić; dodawać do czego słodyczy, czynić