Roztleć — p. nied. Roztlewać.
Roztlewać, dok. Roztleć; rozżarzać ś., tlejąc rozpalać ś.; zaogniać ś., ożywiać ś., stawać ś. ostrzejszym, gorętszym: spór ś. roztlewa
Roztlić, Rozetlić, rozżarzyć tak, iż zaczyna tleć, rozpalić.
Roztłaczać, dok. Roztłoczyć; rozgniatać, tłocząc rozbijać, miażdżyć, tratować, deptać.
Roztłaczarka, przyrząd do rozpychania rur w maszynach parowych (fig.).
Roztłómaczać, dok. Roztłómaczyć, wykładać wszechstronnie, wyjaśniać; r. ś., tłómaczyć ś. dokładnie.
Roztłuc — p. nied. Roztłukać, Roztłukiwać.
Roztłukać, Roztłukiwać, dok. Roztłuc; rozbijać, tłukąc rozdrabniać, rozkruszać, tłuc na drobne kawałki.
Roztocz, roztoczenie, rozpływ, rozpłynięcie ś., rozlew, rzecz roztoczona, powierzchnia rozlana; powódź, wylew; gatunek pająka (2 fig).
Roztoczyć — p. nied. Roztaczać.
Roztoczysty, szeroko roztoczony, rozlany, rozłożysty.
Roztok, roztopy wiosenne, rozlew wód.
Roztoka, potok górski; dolina, wyżłobiona przez potok (fig.).
Roztop, roztopienie ś., roztajanie, wiosenny rozlew wód; powódź; materjał, ułatwiający topienie, np. rudy a. kruszcu.
Roztoperczać — p. Rozczapierzać.
Roztopić — p. nied. Roztapiać.
Roztopniały, ten, który stopniał, roztopił ś.; rozpuszczony.
Roztopnieć, topniejąc rozpuścić ś., roztajać, stopnieć.
Roztopny, możliwy do stopienia, topnisty, rozpuszczalny; rozkisły, grzązki, rozlany, topki.
Roztracać, dok. Roztrącić; marnować, marnotrawić, trwonić, przepuszczać, zatracać, zagładzać, wyniszczać.
Roztrajkotać, Rozklekotać, rozluźnić; rozpaplać.
Roztratować, rozdeptać, rozjechać, rozmiażdżyć, zgnieść pod nogami, pod kołami pojazdu itp.
Roztrąbić — p. nied. Roztrębywać.
Roztrącać, dok. Roztrącić; trącając, uderzając rozbijać; walić, rozwalać, rozsadzać, druzgotać, gruchotać, w gruzy obracać; idąc, jadąc odtrącać, odsuwać na bok, przepychać ś. wśród tłumu; r. ś., trąciwszy ś., uderzywszy ś., rozbijać ś., druzgotać ś., rozwalać ś., gruchotać ś., w gruzy ś. obracać.
Roztrefiać, dok. Roztrefić; rozpuszczać włosy, warkocze, kwasty.
Roztrębywać, dok. Roztrąbić; rozgłaszać, rozpowszechniać, roznosić, szerzyć: r. wiadomość, pogłoskę, plotkę; r. ś., rozgłaszać ś., szerzyć ś.
Roztroczyć, rozwiązać, rozsznurować z troków; r. ś., rozebrać ś.
Roztroić (się), rozdzielić (ś.) na troje.
Roztropnie, przysł., rozumnie, rozważnie, rozsądnie, przezornie.
Roztropność, rozwaga, baczność, rozsądek, rozum praktyczny, przytomność umysłu, rozgarnięcie.
Roztropny, rozsądny, rozgarnięty, rozumny, przezorny, baczny, rozważny.
Roztruchan — p. Rostruchan.
Roztrucharz, nm. — p. Rostrucharz.
Roztrwaniać, dok. Roztrwonić; marnować, marnotrawić, przepuszczać lekkomyślnie.
