Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/593

za kogo, za co = brać, poczytywać za kogo, za co; r. po francusku, po angielsku = władać temi językami; rozumiem. że... = zgadzam ś. nato, że...; gadaj mi zaraz! rozumiesz? = musisz powiedzieć; teraz już rozumiem! = przenikam dokładnie, odgaduję; co przez to rozumiesz? = co chcesz powiedzieć?; rozumiem ciebie = wiem, czego chcesz, co chcesz powiedzieć; r. wiele o sobie = być zarozumiałym; r. ś., rozumieć jeden drugiego wzajemnie, być we wzajemnym porozumieniu; r. ś. na czym, znać ś. na czym, być biegłym w czym, być z czym obeznanym, umieć obchodzić ś.` z czym, umieć co zrobić; r. ś. za kogo, za co, mieć ś., uważać ś. za, kogo. za co; być rozumianym, zrozumiałym; ma ś. r., rozumie ś., przysł., oczywiście, naturalnie, bez wątpienia.

 Rozumienie, pojmowanie, pojęcie; mniemanie, opinja, sąd, zdanie; tłómaczenie, wykład, znaczenie; według mego r-a według mego przekonania, jak mnie ś. zdaje.

 Rozumnie, przysł., rozsądnie, rozważnie, mądrze.

 Rozumnieć, rozumniejszym się stawać, przychodzić do rozumu, nabierać rozumu.

 Rozumność, rozum, mądrość.

 Rozumny, odnoszący ś. do rozumu, rozumowy; obdarzony rozumem, mądry, rozsądny, rozważny, roztropny; trafny, logiczny, rozsądny, zgodny z rozumem; kto tu z tego będzie r. = zorjentuje ś. w tym, dojdzie ładu.

 Rozumować, dowodzić rozumowo, wywodzić, rozważać logicznie, objaśniać, tłumaczyć.

 Rozumowanie, czynienie wywodów logicznych, wnioskowanie; sposób dowodzenia, całokształt dowodzenia.

 Rozumowany, opierający ś. na rozumowaniu.

 Rozumowo, przysł., drogą rozumu, przez rozumowanie, logicznie.

 Rozumowy, dotyczący rozumu, oparty na rozumie, racjonalny.

 Rozurwisować się, zostać urwisem, rozpuścić ś., przestać być człowiekiem porządnym.

 Rozuzdać, zdjąć uzdę, uwolnić z uzdy, rozkiełznać, rozchełznać; rozpuścić, rozpasać, rozzuchwalić; r. ś., pozbyć ś. uzdy, wyuzdać ś., rozkiełznać ś.; rozpasać ś., rozzuchwalić ś., rozpuścić ś.

 Rozwachlarzyć, rozpostrzeć.

 Rozwadniać, dok. Rozwodnić; rozcieńczać, rozprowadzać, rozbierać wodą; przen., czynić jałowym, czczym, marnym; r. ś., przechodzić wodą, nabierać w siebie wody.

 Rozwaga, władza duszy, dzięki której oceniamy ludzi i rzeczy, a także własne postępowanie przyszłe, zastanowienie, refleksja, rozmysł, namysł.

 Rozwahać, wprowadzać w ruch wahadłowy, rozkołysać, rozbujać.

 Rozwalać, dok. Rozwalić; burzyć, rujnować, walić, rozrzucać, rozbijać; niszczyć, niweczyć; rozłupywać, rozszczepiać, płatać, rozcinać, rozrąbywać; rozdziawiać, roztwierać szeroko, rozwierać; rozstawiać, rozkładać szeroko, rozciągać, rozsnuwać; rozchwiewać, udaremniać; r. ś., rozpadać ś. w gruzy, rozsypywać ś., walić ś., rujnować ś., rozkładać ś., rozciągać ś., kłaść ś. niedbale a. siadać nieprzyzwoicie.

 Rozwalina, Rozwaliny, gruzy, ruiny, zwaliska; otwór w murze, przestrzelony kulami armatniemi; bresza, wyłom.

 Rozwalisko — p. Rozwalina.

 Rozwalniać, dok. Rozwolnić; luźniejszym, wolniejszym czynić, rozluźniać, rozpuszczać; r. żołądek = przeczyszczać; r. obyczaje = roz-