Rudera, łć., budynek zniszczony, stary, walący ś. w gruzy, zwaliska.
Rudka, błoto, na którego powierzchni występuje ruda żelazna.
Rudlonogie, podrząd ptaków bocianowatych, o nogach rudlowatych (pelikan, kormoran i inne).
Rudlować, nm., kierować rudlem. sterować.
Rudlowaty, nm., mający kształt rudla; noga r-a = o wszystkich palcach, skierowanych ku przodowi i spiętych błoną.
Rudnia, kopalnia rudy żelaznej.
Rudnik, górnik, pracujący w kopalni rudy.
Rudny, odnoszący ś. do rudy. zawierający rudę; błoto r-e = najuboższa ruda miałka; jaskinia r-a = przestrzeń próżna w skale, osadzona kryształami, soplami lub naskorupieniami rud.
Rudo, przysł., na kolor rudy.
Rudobrody, opatrzony rudą brodą.
Rudogłowy, mający rude włosy na głowie.
Rudokop — p. Rudnik.
Rudonogi, mający rudą sierść a. rude pierze na nogach.
Rudonośny, zawierający rudę, obfity w rudę.
Rudoszyjka, gatunek gęsi, gęś czerwonoszyja a. rudawoszyja.
Rudowęgiel, węgiel brunatny, lignit.
Rudowilczaty, wilczaty z odcieniem rudym: maść konia r-a.
Rudowina, ropa, zmieszana z krwią.
Rudowłosy, mający rude włosy.
Rudy, Ryży, śniado-brudno-czerwony, koloru rdzy, żółto-czerwony; zginiesz jak r-a mysz w popiele = marnie zginiesz.
Rudymenta, łć., wiadomości początkowe, podstawowe, elementarne; szczątkowe, niewykształcone organy roślin i zwierząt.
Rudymentarny, łć., początkowy, zarysowujący ś.; niezupełnie wykształcony; r. organ = organ szczątkowy, niedokształcony, np. kość, ogonowa u człowieka, zarodki zębów u wielorybów, szczątkowe oczy u niektórych zwierząt, żyjących w ciemności i t. p.
Rudziasty, obfitujący w rudę.
Rudzieć, stawać ś. rudym; tracić właściwą barwę, burzeć, blaknąć, pełznąć (o tkaninie).
Rudzik, ptak śpiewający z rodziny drozdów, raszka, włodarka.
Rudzioch, człowiek o rudych włosach.
Rudzizna, kolor rudy.
Rufa, ang., tylna część okrętu, łodzi (fig.).
Rufjan, p., stręczyciel nierządu, prokseneta; brutal, gbur, zuchwały prostak.
Rugi, nm., masowe wydalania obcych poddanych z państwa, praktykowane szczególnie w Prusach; r. wyborcze = sprawdzenie prawidłowości wyborów, oraz unieważnienie dokonanych nieprawidłowo.
Rugować, nm, usuwać z zajmowanego miejsca, wydalać, wyganiać, wyrzucać.
Ruina, łć., zwaliska, gruzy; walenie ś., chylenie ś. do upadku; przen., strata majątku, utrata zdrowia, urody; szczątki dawnej świetności.
Ruinówka, łć., motyl z podrzędu nocnicówek, rodziny prządek (fig.).
Ruja, czas popędu płciowego u dzikich zwierząt, grzanie ś.
Rujnacja, łć., zniszczenie, upadek, zburzenie, poruszenie z miejsc.
Rujnować, łć., niszczyć, burzyć,
