Ruń, zboże młodziutkie, zieleniejące.
Rupcie, miejsce kamieniste, żwirowisko.
Rupie, robaki w żywocie, wnętrzaki, glisty.
Rupieciarnia, skład rupieci, gratów, graciarnia.
Rupieć, sprzęt nieużyteczny, grat, łachman, gałgan; stary r. = człowiek stary i niedołężny, stary grat, stare próchno.
Rupja, hind., moneta srebrna, różnej wartości, mniej więcej około 1 rubla; choroba skórna, brudziec.
Ruptura, łć., przepuklina, ro zerwanie, chorobliwe wydobycie ś. trzewiów z jam ciała przez naturalne otwory i tworzenie guzów podskórnych; zerwanie, rozdwojenie.
Rupturowy, łć., odnoszący ś. do ruptury; pomagający na rupturę: pasek r.
Rura, nm., długi walec, wewnątrz pusty, do przepuszczania, przeprowadzania przezeń cieczy, odpływu gazów; przewód, kanał, r. kominowa = przez którą uchodzi dym z pieca, tuba; dalekowidz, perspektywa; lufa u strzelby; żart., wysoki cylinder (kapelusz) męski; kość wewnątrz pusta, najczęściej ze szpikiem; r. a. r. do barszczu = gapa, gamoń, niedojda, niemrawa, tępak, głupiec; zmiękła mu r. = spokorniał.
Rurcęgi, nm., cęgi do przytrzymywania przedmiotów okrągłych (fig.).
Rureczka, nm., mała, cienka rura cienki przewód dla płynu.
Rurecznia, Rurecznica, nm., rodzaj polipnia skamieniałego.
Rurka, nm., mała, cienka rura; w lm., szczypce do przypiekania włosów, żelazko; szczypce do karbowania na gorąco bielizny (fig.).
Rurkokwiatowy, mający kwiaty w kształcie rurki (podrodzina złożonych): rząd roślin zrosłopłatkowych.
Rurkopławy, rodzaj zwierząt jamochłonnych, cewiopławy.
Rurkować, nm., karbować rurkami bieliznę; r. blachę = wyginać ją laskowato.
Rurkowaty, nm., z kształtu zbliżony do rurki; obfitujący w rurki.
Rurkownia, nm., fabryka rur kutych; narzędzie do rurkowania blachy, karbownica.
Rurkowy, nm., dotyczący rurki, podobny do rurki; w roślinach złożonych: kwiat r. = mający kształt rurki.
Rurmistrz, nm., człowiek, mający nadzór nad wodociągami, studniarz, pompiarz.
Rurniczy (-ego), nm., majster od rur.
Rurnik, nm., rzemieślnik, wyrabiający rury; kupiec, handlujący rurami; miejsce, którędy przechodzą rury wodociągowe.
Rurny, Rurowy, nm., odnoszący ś. do rury.
Rurociąg, system rur odciągających a. prowadzących płyny.
Rurownia, nm., oddział fabryki, wyrabiający rury.
Rurówka, nm.. rodzaj pierścienicy (muszli) skamieniałej.
Rusaczka, forma ż. od Rusak.
Rusak, Rusin; wyznawca kościoła wschodniego, unita; nauczyciel języka rosyjskiego w dawnych szkołach zakonnych; gatunek kartofli; gatunek zająca.
Rusałka, łć., nimfa wodna, bogunka; w lm., pieśni kupalne, zabawa ludowa na Rusi w dzień św. Trójcy, połączona z tańcami, śpiewami i rzucaniem wianków na
