Perturbacja, łć., zamieszanie, zaniepokojenie; zakłócenie w ruchu planety z powodu zbliżania ś. innego ciała niebieskiego; niespokojne ruchy igiełki magnesowej, spowodowane burzą magnetyczną.
Perturbator, łć., człowiek, sprowadzający perturbację, przewrót; wichrzyciel, warchoł.
Peruka, fr., fałszywe włosy, nakrycie głowy, naśladujące naturalne uczesanie dla zamaskowania łysiny lub jako modna ozdoba głowy (fig.).
Perukarczyk, fr., uczeń u perukarza, fryzjerczyk.
Perukarstwo, zajęcie perukarza.
Perukarz, fr., ten, co robi peruki, fryzjer; człowiek, noszący perukę.
Peruwjański balsam, olejek z drzewa południowo-amerykańskiego, ciemno-brunatny, pachnący przyjemnie, używany jako lek i jako pachnidło.
Perwersja, fr., zepsucie, skażenie moralne, rozpusta wyszukana, wyuzdanie.
Perydrom — p. Peridrom.
Peryferja, gr., obwód koła lub innej płaszczyzny, krzywą linją zamkniętej, okrąg; przen., żart., objętość, grubość, tusza człowieka otyłego.
Peryferyczny, gr., dotyczący obwodu, w obwodzie, znajdujący się na obwodzie.
Peryfraza, gr.,. omówienie, figura retoryczna, której używamy, gdy zamiast nazwać po imieniu rzecz lub pojęcie, omawiamy je kilku lub więcej wyrazami określającemi.
Perygieum, gr. — p. Perigeum.
Peryheljum, gr. — p. Periheljum.
Peryklinalny łć. układ warstw ziemi, w którym warstwy są ułożone stożkowato, głównie w wulkanach.
Perykopy, gr., rozdziały, ustępy z Pisma Św., objaśniane w kościele.
Perymetr, gr., okrąg, obwód wieloboku cz. figury gieometrycznej prostolinijnej, zamkniętej; w okulistyce: instrument, używany do mierzenia pola widzenia.
Perymetrja, gr., umiejętność mierzenia pola widzenia.
Perymorfja, gr., metoda osi zmiennych w gieometrji różniczkowej.
Perymorfoza, gr., przeobrażenie.
Peryoptryka, gr., część fizyki i o łamaniu ś. promieni światła na powierzchni ciał.
Perypatetyczna gr. filozofja = filozofja Arystotelesa, nazwana; tak od jego zwyczaju przechadzania ś. w czasie wykładu; następnie filozofja jego szkoły.
Perypatetyk, gr., zwolennik filozofji perypatetycznej.
Perypetja, gr., nagła, niespodziana zmiana losu; przełom w dramacie jako przygotowanie do katastrofy.
Peryplus, gr., objechanie i opisanie wybrzeży morskich, kraju.
Perypter, gr., budowla, otoczona ze wszystkich stron kolumnadą, monopter.
Perystaltyczny gr. ruch = ruch robaczkowy kiszek.
Perysterja, gr., prostota, naiwność, skromność.
Perystyl, gr., w greckim budownictwie kolumnada, otaczająca dziedziniec (fig.); przedsionek, wsparty na kolumnadzie, przejście lub galerja, otoczona kolumnami.
Perytonealny, gr., dotyczący otrzewnej.
