Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/622

Ta strona została przepisana.

walizy, rzemienie i t. p., siodlarz; żart., wierszopis, lichy poeta.

Rymnąć, uderzyć z trzaskiem, hrymnąć, grzmotnąć, trzasnąć; przewrócić, zwalić z hukiem, runąć, gruchnąć; przewrócić z hałasem, powalić, uderzyć z zamachem; r. ś., uderzyć, upaść, zwalić ś.

Rymokleta, lichy, niezdarny poeta, grafoman.

Rymopisp. Rymotwórca.

Rymopisarstwo, Rymopistwo p. Rymotwórstwo.

Rymotwórca, poeta, wierszopis.

Rymotwórczy, poetycki.

Rymotwórka, poetka.

Rymotwórstwo, Rymopisarstwo, sztuka pisania wierszy, wierszopisarstwo, poezja.

Rymować, nm., układać wiersze z rymami; r. ś., składać ś. do rymu, tworzyć rym; przen., r. ś. do czego = pasować, stosować ś. do czego, zgadzać ś. z czym.

Rymowanie, nm., rym; zgodność, proporcja, harmonja.

Rymowany, nm., wierszowany, pisany wierszami; przerobiony na wiersze.

Rymozłoty, Złotorymy, pięknie rymujący; harmonijny.

Ryneczka, mała rynka.

Rynek, plac miejski; targ, targowisko; r. handlowy = miasto, w którym handel jakimś przedmiotem prowadzi ś. na wielką skalę; miejsce tranzakcji, operacji handlowych, miejsce zbytu towarów, wytworów; r. pieniężny = ogół osób i instytucji, handlujących pieniędzmi (bankierzy, banki, giełdy), a. ogół pieniędzy, których właściciele starają ś. o ich umieszczenie; r. wszechświatowy = ogół towarów i pieniędzy świata całego, będących przedmiotem handlu dla kupców wszystkich krajów ucywilizowanych; jak na r-ku = gwarno, hałaśliwie.

Rynewka, mała rynna.

Ryngraf, nm., poświęcana blacha mosiężna z wyrytym na niej wizerunkiem Najświętszej Maryi Panny, Jezusa Chrystusa, noszona przez rycerzy na zbrojach (fig.); blacha okrągława biała lub żółta, zawieszana na szyi jako oznaka rycerza, strażnika na służbie.

Rynienka, nm., mała rynna.

Rynienkowaty, nm., kształtu rynienki.

Ryngurt, nm., rzemień do podpinania siodła.

Rynka, nm., naczynie kuchenne na trzech nóżkach do smażenia, duszenia potraw, tygielek; miara = 4 kopom klepek.

Rynkowy, nm., odnoszący ś. do rynku targowego.

Rynna, nm., rura wązka a długa do sprowadzania a. odprowadzania wody (fig.); trafić z deszczu pod r-ę = unikając małej przykrości, narazić ś. na większą.

Rynniasty, nm., mający kształt rynny, rurowaty.

Rynofonja, grmówienie przez nos, głos nosowy.

Rynolaryngologja, gr., nauka o chorobach krtani i jamy noso-gardzielowej.

Rynologja, gr część medycyny, traktująca o chorobach nosa.

Rynoplastyka, gr., operacja, mająca na celu odbudowanie nosa, zniszczonego cho-