robą a. wskutek operacji, za pomocą przyrośnięcia skóry, wziętej z ramienia, z czoła a. policzka (fig.).
Rynoskop, gr., wziernik nosowy (fig.).
Rynoskopja, gr., badanie nosa wziernikiem.
Rynsztok, ściek, wzdłuż ulic idący, odprowadzający wodę z ulicy do kanału podziemnego; przen., kałuża, błoto; najgorszy motłoch uliczny, wyrzutki społeczeństwa, zgręzy społeczne.
Rynsztokowy, nm., odnoszący ś. do rynsztoka; przen., brudny, plugawy, uliczny, nikczemny, zdemoralizowany.
Rynsztunek, nm., przedmioty, służące do uzbrojenia; zbroja, uzbrojenie żołnierza; środki, zasoby, mogące odeprzeć jaki spór.
Rypa, nm., kawał, pajda; r-y = rumowisko skalne.
Rypać, dok. Rypnąć; biedz, pędzić szybko, uciekać prędko, gnać, skrzypieć; rzępolić, rznąć; krzyczeć, wrzeszczeć; uderzać, walić, grzmocić; chciwie jeść.
Rypienista, wł., aktor, uzupełniający swoją grą role główne; w orkiestrze: towarzyszący grającemu solo.
Rypjenowy, wł., głos = wtórujący głosowi solowemu.
Rypnąć — p. nied. Rypać; uciec, pobiec; uderzyć, palnąć; napić ś., raptem golnąć.
Ryposta, wł., odpowiedź żywa i trafna; w fechm., odbicie broni przeciwnika i pchnięcie go zaraz.
Ryps, fr., gęsta tkanina jedwabna, wełniana lub bawełniana, z cieniutkiej przędzy, okrywającej znacznie grubszą osnowę, wydatnie prążkowana.
Rys, nm., pociągnięcie piórem a. ołówkiem, kreska, sztych; znak, odznaka, cecha, objaw; kształt, zarys, kontur; krótki wykład, szkic.
Rysa, nm., szpara, rozpadlina; kresa, szrama, blizna; sposób określania minerałów po kolorze proszku, ukazującego ś., gdy zrobimy na nich rysę ostrym narzędziem.
Rysak, nm., rasa koni rosyjskich, wysokich, niezupełnie harmonijnej budowy, doskonałych w chodzie kłusem; kłusak.
Rysawy, rudawy.
Rysi, dotyczący rysia, właściwy rysiowi, zrobiony z rysiej skóry; centkowany; chód r. = cichy, podstępny; oczy r-e = chytre, daleko widzące.
Rysią, przysł., kłusem.
Rysica, samica rysia.
Rysię, młode rysia.
Rysik, drobny rys; sztyft łupkowy do pisania na tablicy szyfrowej.
Ryskontro, wł. — p. Riscontro.
Rysopis, opisanie rysów twarzy i wogóle powierzchowności osoby, oraz znaków szczególnych.
Rysować, robić na czym rysy, skazy; przedstawiać co za pomocą rysunku: r. ludzi, przedmioty, budynki = przedstawiać ich kształt na papierze; kreślić piórem, ołówkiem i t. p., wyobrażać rysami; przen., przedstawiać w mowie żywej a. w piśmie, opisywać obrazowo; r. ś., dostawać rys, skaz, szczelin; rozpadać ś., pękać; ukazywać ś., występować jawnie, kreślić ś. w przestrzeni, widnieć.
Rysownia, nm., sala rysunkowa, kreślarnia.
Rysownica, nm. — p. Rajsbret.
Rysownictwo, nm., umiejętność rysowania.
Rysowniczka, nm., forma żeńs. od Rysownik.
Rysowniczy, nm., odnoszący ś. do rysownika, stanowiący własność rysownika.
