Rysownik, człowiek, umiejący rysować; artysta, celujący w rysunku, ilustrator.
Rysoznawstwo, nm. — p. Fizjognomika.
Rystorno, wł., zwrot premjum od ładunków zabezpieczonych, lecz nie wysłanych.
Rysuneczek, nm., mały rysunek.
Rysunek, nm., rysowanie, kreślenie: r. ręczny, r. techniczny przedmiotów mechaniki, przemysłu, planów i t. p.; rzecz narysowana, dzieło sztuki rysowniczej, ilustracja; sztuka oddawania kształtów i perspektywy w obrazie malowanym; w lm., umiejętność rysowania: uczyć ś. rysunków; w lm., lekcja rysowania w szkole.
Rysunkowość, nm. — p. Rysownictwo.
Rysunkowy, nm., dotyczący rysunku a. przedmiotów, służących do rysowania.
Ryś, zwierzę ssące z rzędu drapieżnych, z rodziny kotów, ostrowidz (fig.); w lm., r-e, skóra z rysia, futro rysie.
Ryśnik, nm., pióro rysunkowe — p. Grafjon.
Rytm, gr., ruch miarowy; harmonja, wypływająca z następstwa po sobie ruchów lub dźwięków w jednakowych odstępach czasu, w stałym porządku; w poezji: harmonja wiersza, harmonijne, kolejne następstwo sylab długich i krótkich, akcentowanych i nieakcentowanych, nadające wierszowi śpiewność; w lm., r-y, wiersze, poezja; w muz., kombinacja dźwięków rozmaitych, zabarwiająca odrębnym charakterem utwór muzyczny.
Rytmicznie, gr., przysł., miarowo, jednostajnie.
Rytmiczny, gr., miarowy, jednostajny, powtarzający ś. w jednakowych odstępach czasu; mile brzmiący, dźwięczny; zachowujący rytm (w muzyce, w poezji).
Rytmika, gr., nauka o rytmie; harmonijny spadek tonów, dźwięków.
Rytmometr, gr., taktomierz.
Rytmopis — p. Rymotwórca.
Rytować, wyrzynać rylcem rysunki, obraz na kamieniu, miedzi, stali i t. p.; ryć, sztychować, rznąć, wyrzynać.
Rytownictwo, umiejętność rytowania, sztycharstwo.
Rytowniczy, sztycharski.
Rytownik, człowiek, który rytuje, sztycharz, grawer.
Rytrata, wł., portret, obraz, wizerunek, podobizna.
Rytualista, łć., zwolennik zachowywania w kościele obrządków przepisanych.
Rytualizm, łć., charakter czego j rytualny.
Rytualny, Rytuałowy, łć., odnoszący ś. do rytuału, wchodzący w skład jakiegoś obrządku: przepis, zwyczaj r.; mord r. = rzekomo nakazany przez rytuał, przez obrzędy religijne.
Rytuał, łć., zachowanie przepisanego porządku i obrządku przy ceremonjach i obchodach świątecznych. księga ceremonji kościelnych; obrządek kościelny.
Rywal, fr., współubiegający ś., współzawodnik, konkurent.
Rywalizacja, fr., współubieganie ś., współzawodnictwo.
Rywalizować, fr., współzawodniczyć, współubiegać ś., iść w zawody, konkurować.
Rywalka, fr., forma ż. od Rywal.
Rywjera, fr., naszyjnik brylantowy; nazwa malowniczych wybrzeży zatoki Gienueńskiej.
Ryza, nm., miara papieru, zawierająca 20 liber (480 a. 500 ar’ kuszy); przen., karność, rygor, kluba, należyte granice; trzymać w r-ie = trzymać w karbach, w klu-
