Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/629

Ta strona została przepisana.

Rzeka, znaczne zbiorowisko wody, płynącej wyżłobionym przez się a. naturalnym korytem do innej rzeki, jeziora, morza a. oceanu: w dół r-i = z jej biegiem; w górę r-i = pod wodę; przen., strumień, potok, struga, obfite lanie ś., wylewanie ś., tłumne poruszenie ś. czego: r. łez, krwi; r. ludzi = tłum idący.

Rzekomo, przysł., niby to, pozornie, na pozór, w rzeczy, wrzekomo, udając.

Rzekomy, nierzeczywisty, nieistotny, pozorny, nieprawdziwy, mniemany, udany, fałszywy.

Rzekotp. Rzechot.

Rzekotaćp. Rzechotać.

Rzekotka, gatunek żaby (fig.).

Rzekotliwy, skrzeczący, chrapliwy.

Rzemienica, roślina z rodziny tymiałkowatych, skórzane drzewo; roślina z gromady wodorostów, z rzędu morszczyn.

Rzemieniec, Rzemieniak, pasek rzemienny.

Rzemienny, skórzany; przen., jechać r-ym dyszlem = przysiadać ś. na spotykane wozy; jadąc, wstępować w wiele miejsc po drodze.

Rzemień, tęga, gruba skóra wyprawna; batog, bizun, dyscyplina; mieszek, trzos; nie gryź r-nia = nie rób rzeczy niemożliwej do zrobienia; ma gębę z dobrego r-ia = jest wygadany, wyszczekany; nie idzie o r., ale o całą skórę = nie o drobiazg, ale o rzecz ważną.

Rzemieślnictwo, trudnienie się rzemiosłem, przemysł rzemieślniczy, rękodzielnictwo; zbior., ogół rzemieślników.

Rzemieślniczek, czeladnik, towarzysz rzemieślniczy.

Rzemieślniczka, kobieta, trudniąca ś. jakim rzemiosłem, rękodzielniczka; żona rzemieślnika.

Rzemieślniczo, Po rzemieślniczemu, przysł., jak rzemieślnik, nie jak artysta, mechanicznie, bez poczucia sztuki.

Rzemieślniczość, charakter tego, co jest wykonane po rzemieślniczemu, nie artystycznie.

Rzemieślniczy, dotyczący rzemiosł, rękodzielniczy; robiony po rzemieślniczemu, mechaniczny, nieartystyczny.

Rzemieślnik, człowiek, trudniący ś. jakim rzemiosłem; człowiek, uprawiający sztukę a. naukę po rzemieślniczemu, mechanicznie, rutynista.

Rzemiosło, praca, zajęcie, wytwarzające przedmioty użytku codziennego ręcznie a. z pomocą najprostszych narzędzi i przyrządów, przemysł ręczny, przemysł domowy, rękodzielnictwo; profesja, fach, zawód, proceder, kunszt, powołanie, zatrudnienie; sprawa, sprawka.

Rzemiosłowo, przysł., jak rzemieślnik, rzemieślniczo, po rzemieślniczemu.

Rzemiosłowy, rzemieślniczy.

Rzemlik, gatunek chrząszcza długorogiego (fig.).

Rzempolićp. Rzępolić.

Rzemyczek, mały rzemień.

Rzemyczkowy, zrobiony z rzemyczka; szaraczkowy, zaściankowy.

Rzemyk, mały, cienki rzemień; gra pospolita w „pasek“; od łyczka do r-a, od r-a do konika, a potym na szubienicę = od małej kradzieży przechodzić do dużej; nie wart r-a rozwiązać mu u obuwia = nie może iść z nim w porównanie co do zasług, godności i t. d.

Rzep, kolczasta, czepiająca się główka, szyszka nasienna; czepiać