Sadzarka, przyrząd, poruszany siłą zwierząt pociągowych, do sadzenia automatycznego kartofli (fig.).
Sadzawka, niezbyt wielkie zagłębienie, wykopane w ziemi, wypełnione wodą, dla przechowywania i rozmnażania ryb, a także dla upiększenia ogrodu, parku itp.
Sadzenie, rzecz., od Sadzić; wysadzanie, wykładanie, inkrustacja; s. ś., siadanie, osiadanie; s. ś. na co, chęć wystąpienia okazale, ponad możność, stan, pysznienie ś.
Sadzić, sadzać, usadzać, sadowić; wsadzać; wprawiać, wstawiać: s. cegłę w murze, drogie kamienie w złocie; wkładać roślinę korzeniami w ziemię, żeby ś. przyjęła i rosła; s. co czym, wysadzać, usadzać, wykładać, kameryzować, inkrustować co czym; przen., powtarzać co bez ustanku: s. konceptami, przysłowiami, djabłami; s. kury na jajach = podkładać pod nie jaja, żeby je wysiedziały; iść bardzo szybko, wielkiemi krokami; przeskakiwać, przesadzać, przelatywać przez co; s. ś., nadymać ś., puszyć ś., pysznić ś.; s. ś. na co, wysilać ś., kusić ś., starać ś. popisać, wyjeżdżać na harc z czym.
Sadziec, roślina z rodziny złożonych, upatrek.
Sadzina — p. Sadowina.
Sadzisto, przysł., z obfitością sadów, sadzów.
Sadzisty, obfitujący w sady; pełen sadzów.
Sadznik, ogród, miejsce, gdzie odchowują szczepy; szkółka, płonnik.
Sadzonka, młode drzewko, przygotowane do przesadzenia; odcięty koniec gałązki drzewa, przygotowany do posadzenia w szkółce.
Sadzony, ten, którego usadzono, posadzono; jaja s-e = wylane w całości ze skorupek na roztopione masło i tak usmażone.
Sadzowaty, z wyglądu podobny do sadzy.
Sadź, szron; sadz.
Sadźcowe rośliny = jedno z plemion rodziny złożonych.
Safandulstwo, charakter safanduły, niedojdy, niedołęstwo, mazgajstwo, gamoniowatość.
Safanduła, Safandulski, gamoń, mazgaj, niedołęga, niedojda, jałopa.
Safeici, sekta mahometańska, powstała w VIII w. po Chr.
Safes (sefs), ang., skrzynki stalowe w skarbcu, opancerzonym stalą, na pieniądze i przedmioty wartościowe.
Saficzny, gr., wiersz = składający ś. ze strofek czterowierszowych, trzy pierwsze wiersze w strofce jedenastozgłoskowe, czwarty — pięciozgłoskowy.
Safizm, gr., nienaturalny pociąg erotyczny kobiety do kobiety, miłość lesbijska.
Safjan, pers., skóra koźla a. barania wyprawna, lekko garbowana, glansowana, w różnych kolorach, kurdyban.
Safjannik, pers., garbarz, wyrabiający safjan; szewc, szyjący obuwie safjanowe.
Safjanowy, pers., zrobiony z safjanu.
Safo, Safona, gr., nazwa, dawana kobietom-poetkom (od Safony, słynnej poetki greckiej).
Saflor, Safra, nm., gatunek farby błękitnej.
Saga, w wyr. na s-ę = na ukos, na skos.
Saga (zaga), skand., opowiadanie, bajeczne podanie skandynawskie.
Sagan, naczynie kuchenne żelazne a. miedziane w kształcie dużego garnka z uchami.
