Sagitalny, łć., strzałkowy; s. szew = spojenie kości czaszki.
Sago, malajs., krupy i mączka jadalna z rdzenia palmy azjatyckiej.
Sagować, iść ukośnie.
Sagowaty, malajs., podobny do krupek sago.
Sagowcowate, malajs., rodzina roślin nagoziarnych.
Sagowiec, malajs., roślina z rodziny sagowcowatych, palma sagowa, drzewo sagowe, rdzenica, cykas (fig.).
Sagownica, malajs., roślina z rodziny palm (fig.).
Sagowy, malajs., przym. od Sago; drzewo s-e, palma s-a — p. Sagowiec.
Sahajdactwo, tat., urząd sahajdaczego.
Sahajdaczny, tat., — p. Sajdaczny; dawny wódz Kozaków, drugi po atamanie.
Sahajdak, tat. — p. Sajdak.
Sahib, arab., tawarzysz, pan, w Persji i w Indjach tytuł, dawany Europejczykom.
Saimiri, małpa szerokonosa, obwisłoogonowa, małpka wiewiórkowata (fig.).
Saint-Simonista, fr., zwolennik saint-siminizmu.
Saint-Simonistka, fr., forma ż. od Saint-Simonista; przen., emancypantka.
Saint-Simonizm, fr., teorja socjalistyczna, zbudowana przez zwolenników nauki hr. Saint Simon’a (1706 — 1825), dążąca do zjednoczenia ludzi w jedną moralną i polityczną całość, do oparcia hierarchji społecznej na uzdolnieniu jednostek, oraz do zniesienia prawa dziedziczenia i przywilejów.
Sajan, wł., w starożytności krótka suknia żołnierska, przewiązywana w pasie.
Sajdaczny, Sahajdaczny, tat., zbrojny w sajdak.
Sajdak, tat., kołczan wraz z łukiem i strzałami (fig.).
Sajeta, fr., sukno cienkie kosztowne; żart., jedwabie, atłasy, kosztowne, wspaniałe stroje.
Sak, hebr., worek, torba, sieć na ptaki, na ryby; matnia, potrzask, sidło, łapka; skóra cielęca wyprawna; letni męski paltot, sakpalto.
Sakada, fr., krótkie i ostre pociągnięcie smyczkiem, biorące naraz kilka nut.
Saki, jap., przylądek; alkoholiczny, odurzający napój z ryżu.
Sakiewka, mała sakwa, podłużny woreczek do pieniędzy, z dwoma pomieszczeniami, zasuwanemi na kółka (fig.).
Sakla, tat., chata u Tatarów, lepiona z ziemi a. pleciona z chróstu.
Sakłak — p. Szakłak.
Sakofora, gr., pokutnik, odziany w gruby worek.
Sakpalto — p. Sak.
Sakra, łć., rzeczy święte, odnoszące ś. do służby Bożej; wyświęcenie i namaszczenie na biskupa; zdjąć s-ę = pozbawić godności kapłańskiej.
Sakralny, łć., poświęcany, stanowiący własność kościoła; kościelny.
