Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/641

Ta strona została przepisana.

szek krystaliczny, używany jako środek dezynfekcyjny i jako lek w reumatyzmach, w newralgjach.

Salon, fr., pokój, przeznaczony dla przyjęć gości, pokój bawialny, wykwintnie urządzony; przyjęcia, zebrania towarzyskie: otworzyć s. = zacząć podejmować gości; bywać na s-ach u pp. X. = na zebraniach towarzyskich; przen., towarzystwo arystokratyczne; wystawa obrazów.

Salonowiec, fr., bywalec salonowy, człowiek elegancki, pięknie ułożony, umiejący zachować ś. w towarzystwie.

Salonowość, fr., ułożenie wykwintne; wykwintny sposób obejścia ś.

Salonowy, fr., elegancki, wytworny; wagon s. = wagon kolei żelaznych, urządzony jak pokój, z wszelkiemi wygodami; muzyka s-a = muzyka popisowa, złożona z utworów błyskotliwych; człowiek s. = salonowiec; lew s. = mężczyzna, mający powodzenie u kobiet z wyższego świata; taniec s. = towarzyski, niebaletniczy.

Salopa, fr., długa, obszerna, zwykle watowana odzież wierzchnia kobieca z rękawami.

Salopina, fr., licha, nędzna, marna salopa.

Salpinka, gr., u dawnych Greków: trąbka.

Salsaparylla, łć., korzenie krzewu, rosnącego w Wirginji, używane jako środek leczniczy, wzbudzający poty i czyszczący krew (fig.).

Salsefja, łć., korzenie kozibrodu łąkowego, jadane jako jarzyna, tak zwane owsiane korzonki (fig.).

Salsy, wł., niewysokie wzgórza wulkaniczne, z których wybucha błoto.

Salta, łć., gra dwuosobowa, do której potrzeba specjalnej tablicy i kamieni, cz. figur.

Saltarella, wł., skoczny taniec włoski o szybkim tempie, z towarzyszeniem gitary.

Salto mortale, wł., skok śmiały, niebezpieczny; przen., przedsięwzięcie, połączone z wielkim niebezpieczeństwem; nagła zmiana postępowania.

Salutacja, łć., powitanie za pomocą strzałów.

Salutować, łć., witać po wojskowemu, oddawać honory wojskowe.

Salutysta, łć., członek armji zbawienia, sekty religijnej angielskiej, usiłującej podnieść religijność i moralność wśród tłumów, zorganizowanej na sposób wojskowy.

Salwa, fr., wystrzały jednoczesne z wielu strzelb lub armat, dane na czyją cześć, przy powitaniu, nad grobem, podczas uroczystości; wybawienie, ocalenie.

Salwa-gwardja, fr., list żelazny, glejt bezpieczeństwa.

Salwator, łć., zbawiciel, zbawca.

Salwinja, łć., roślina z rzędu paproci wodnych czyli nierównozarodnikowych (fig.).

Salwować, łć., ratować, ocalić, strzec; s. ś., chronić ś., uciekać.

Sałaciarka, wł., forma ż. od Sałaciarz.

Sałaciarz, wł., amator sałaty; pog., dorożkarz, dryndziarz.

Sałata, wł., roślina warzywna