Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/645

Ta strona została przepisana.

go, stosunek krytyczny względem siebie samego.

Samoofiara, oddanie siebie samego na ofiarę, samopoświęcenie.

Samoograniczanie się, ograniczanie samego siebie.

Samoskarżenie, oskarżenie siebie samego.

Samopał, rodzaj dawnej ręcznej broni palnej (f.).

Samopanowanie, władza nieograniczona, samowładztwo, autokracja.

Samopas, przysł., osobno ś. pasąc, pasąc ś. bez pasterza, przen., pojedyńczo, osobno, samotnie, luzem, bez nadzoru, swobodnie; s. chodzić, włóczyć ś. = wałęsać ś. bez dozoru.

Samopiszący, piszący automatycznie, mechanicznie, bez udziału rąk ludzkich; przyrząd s.

Samopłużny, wychodzący na pańszczyznę z własnym pługiem i własnym zaprzęgiem: chłop s.

Samopłynny, płynący sam z siebie, naturalnie, samorzutnie.

Samopoczucie, odczuwanie siebie samego, własnego stanu zdrowia, świadomość o sobie samym.

Samopomoc, liczenie tylko na siebie samego, nieoglądanie ś. na cudzą pomoc, pomoc własna; instytucje s-y = zrzeszenia, udzielające pomocy swym członkom w razie potrzeby.

Samoporuszający się, ruszający ś. mechanicznie, automatycznie,

Samoposiew, coś, co samo ś. wysiewa, wysiało.

Samopoświęcenie, poświęcenie samego siebie; samoofiara.

Samopowołany, ten, który dobrowolnie powołał do czego samego siebie.

Samopoznanie, poznanie samego siebie, świadomość o swojej wartości i swoich błędach, samowiedza.

Samoprząśnica, machina automatyczna przędząca i nawijająca przędzę — p. Selfaktor.

Samoprzezwyciężenie się, przezwyciężenie siebie samego.

Samopsza, odmiana pszenicy, mochnatka.

Samorachujący przyrząd = rachujący mechanicznie, automatycznie.

Samoregulujący, przyrząd regulujący mechanicznie, automatycznie.

Samoreklama, reklamowanie siebie samego.

Samorodek, metal, znajdowany w ziemi w stanie czystym, nie w rudzie, w postaci bryłek, blaszek, ziaren i t. p.

Samorodność, charakter tego, co jest samorodne.

Samorodny, ten, który sam ś. rodzi, nie zasiewany i nie hodowany przez człowieka, nie swojski, rodzimy, naturalny, dziki; oryginalny, nie naśladowany, nie wzorowany na niczym.

Samorosłyp. Samorodny.

Samorost, roślina, dziko rosnąca, winne ziele.

Samorozbiór, samoanaliza, samokrytyka, samowiedza.

Samorozwinięcie się, rozwinięcie samego siebie, bez udziału czynników zewnętrznych, rozwój własny.

Samorództwo, Samotwórstwo, teorja, według której pierwsze jestestwa na ziemi powstały wprost z materji nieorganicznej.

Samoruch, automat; przen., człowiek głupi, gamoń.

Samoruchowy, poruszający ś. sam przez ś.; automatyczny.

Samorząd, ustrój administracyjny, polegający na tem, iż obywatele miasta lub gminy sami ś. rządzą w sprawach miejscowych = autonomja.